Kat görevlisi olarak çalıştığım otelde,koridorda gezinen sarışın uzun boylu bayan yanıma yaklaşıp,el kol hareketleriyle birşeyler anlatmaya çalışıyordu. Kendisini dinledim ama, hiç bir şey anlamadım.

Çok çaresiz durumdaydı, durmadan bana işaretlerle anlatıyordu. Böyle durumlar için sakladığımız sözlüğü alıp geldim. Eline verdim. Sarışın bayan sayfaları karıştırıp bir sözcük buldu.

Erkek yazan yeri bana gösterdi. Neydi bu erkek; tek başına bişey ifade etmiyordu. Benim için,başka sayfaları karıştırdı. Bu defa, hasta sözcüğünü seçti. Şimdi anlamıştım ne demek istediğini. Elinden tuttum, buna çok sevindi... Beni odasına götürdü.

Yatağı gösterdi. Genç bir erkek yatıyordu yatakta. Yüzü sapsarı olmuş, aşırı zayıftı. Birazda ateşi vardı. Yataktan kalkacak gibi değildi. Sözlüğü tekrar elime alıp ne istediğini sordum. Doktor, ilaç eczane...

Genç kız bana eczaneyi gösterdi eliyle. Onun elinden tutup merdivenlerden indik birlikte. En yakın eczanenin yanına kadar geldik, ben onu eczane de bırakıp bakkala gittim. Ramazan dolayısıyla otelde mutfak kapalıydı. Aşağı yukarı tüm personel oruçluydu.

Ramazan ayının ortaları falandı... Çayla şekerden başka bir şey yoktu. Bakkaldan bir ekmek, biraz da zeytin peynir aldım. Otele geldim. Küçük bir demlik çay yaptım. Biir siniye kahvaltı hazırlayıp kapılarını çaldım. Kapıyı açan gençkız beni görünce çok şaşırdı.

Önce almak istemedi am, sonra ben ısrar edince aldı. Ertesi gün evden birşeyler getirip kimseye görünmeden yine odalarına bıraktım. Genç adam biraz iyi gibiydi, çok sevindim. Selamlaşıp işime başladım. Akşama doğru terasta çamaşır asarken ayak sesleri gelen tarafa baktığımda, çantalarını sırtına almış benim iki sevimli arkadaşım bana doğru geliyorlardı.

Dünkü hasta gençti gelen. Yanıma gelince, ellerinde biraz zeytin biraz peynir vardı... Israrla bana vermeye çalıştılar, almasam mutlu olmayacaklardı,aldım verdiklerini. Kız çantasını yere koyup bana sıkıca sarıldı. Kızdan cesaret alan erkekte aynı şeyi yaptı.

O an onlara karşı içimde tarifi imkansız bir sevgi oluştu. Burda gördüm ki; sevgi evrenseldir. Dilini bilmesem de, dinini yaşamasam da, sevgi evrenseldir. Çantasını açan kız, içinden küçük bir paket çıkardı. Avuçlarıma bıraktı. Israrla almamı istiyordu, aldım.

Bu defa ben onlara sıkıca sarıldım. Sanki çok sevdigim dostlarım gidiyordu. Beni çok mutlu etmişlerdi. Onlar için dualar ettim. Gittiler. Verdikleri paketi açınca, içinden küçük bir kilise resmi olan tabak çıktı. Bu onlar için değerliydi . Onların dinini temsil ediyordu.

Ben hıristiyan olmasam da, dinlerine saygı duydum. Kutsallarını bana hediye olarak vermişlerdi. O tabağı yıllarca sakladım. Taki, ev taşırken kırılana kadar... Tabak kırılınca çok üzüldüm. Sanki bir dostu kaybetmiş gibiydim. Ama kaybetmediğimi biliyorum.

Dünyanın neresine giderlerse gitsinler, benim onları hatırladığım gibi, onlar da beni hatırlıyordur. Eminim bundan. Çünki,SEVGİ EVRENSELDİR.
YAZAN:EMİNE UYSAL