Mevsimlerden BAHAR ,ay olarak hatırlamıyorum,henüz 7 veya 8 yaşlarında bir çocuktum.Şunu iyi biliyorum,o aylarda koyunların yavruladığı bir aydı,çünkü biz arkadaşlarımla birlikte kuzu otlatıyorduk,henüz çok küçükler.
O gün ANNEM vefaat etmiştkomşularda çocuklar etkilenmesinler diye bizi kuzularla kıra gönderdiler.
Şimdi öyle olduğunu düşünüyorum.Koyunlar yavrularını dünyaya getiriyor,benimse ANNEM yavrusunu öksüz bırakıp ebedi istirahatgahına intikal ediyor.
Bense 4 yaşında bir kız kardeşimle öksüz kaldık,henüz kardeşim kendi yemeğini dahi kendisi yiyemiyor,ben yediriyordum.Babamızdan başkada kimsemiz yok.Fakirlik diz boyu.Babam iki öksüz çocukla kaldı yalnız tek başına.
Yıllar birbirini kovaladı hiç unutmuyorum,yıl 1961 de okula başladım,fakat hiç bir şey yok okula gidecek,Zar zor kalem defter birşeyler aldı babam.Günler birbirini kovaladı ben sınıfta kaldım.1 sınıfı bir defa daha okudumonuda ortayla geçtim.
İkinci sınıftan sonrada hep öğretmenleriimin yardımlarıyla okuumu bitirdim.13 yaşında 5 ci sınıfa geçtiğimde,okullar kapanınca babamla Ankaraya ordanda istanbula çalışmaya gittim.4. ve 5 sınıflarda artık çalışıyordum,Kardeşimi birisine babam evlatlık vermişti.
Aradanda 1 yıl geçmişti,bir sonbahar günüydü,ben misket oynarken kardeşim,çok temiz elbise içinde yanımda bitiverdi.Meğer babam dayanamamış gitmiş geri getirmiş.
Kardeşimde artık büyümüş okul çağına gelmişti.Onuda okula yazdırdık o sene oda gitti,
Böylece okulumun bitmesyle,babam beni kazamızda kaymakamlığa götürdü,kaymakamın karşısına çıktık.Babam durumunu anlattı,eşinin öldüğünü,dolaysı ile çocuklara bakmakta
çok güçlük çektiğini,eğer mümkünse Hasanoğlan yatılı okuluna yatılı vermeyi düşündüğünü söyledi.Kaymakım söylediği şu sözü hiç unutmuyorum.( Baba devletin her önüne geleni okutacak parası yok.)evet aynen böyle söyledi.
Ve bu macerada böyle bitti.Bizim çile dolu hayat artık başlamıştı.Çay taşı gibi artık ordan oraya ,oradan bir başka yere yuvarlandık durduk.
Bu çile dolu hayatta neler yaşadım neler.Aslında buları ilerde yazmayı düşünüyorum,fakat şu an ne bunu yazacak sağlim bir kafa var,nede yazma yetneğim.
Bu acılar içerisinde yıllar birbirini kovaladı durdu.16 yaşına geldiğimde başa sevda düştü,artık zor yıllar dahada zorlaşmaya başladı.2 yıl sonrada o kızı başkasıyla evlendirdiler.Biz başladık yavaş yavaş bir şeyler karalamaya,işte böle başladı her şey.
1972 yılındada şimdiki eşimle nişanlandık,görücü usulu ile,eşimi sevdim bu seferde ona yazdım hissettiklrimi.Mutluyuz elhamdülüllah.Artık bu birikimlerimide
Bilgisayarı kurcalarken,biraz edebiyat öğreneyim derken şiir saiesine rasladım,bu şiirleri buraya yazayım dedim.Benimki aslında şiir falan değil,yaşanmış gerçek hayat hikayesi.
Umarım ileride bilgisayarı tam öğreneyim,kısa kısa yazacağım dostlarım.
Ben ilkokul mezunuyum,ne edebiyat,nede uzaktan yakından şairlikle bir yeteneğim yok.
Herkesin bişdiği işi yapmasını yeğleyen bir yapım var