Seven affeder diye bir masalla büyüyen bizler, sevilmenin "s" ’sinden bi haber geçen yıllara inat, aynı hoyratlıkla yaşamaya devam ediyoruz. Politik aşkların yılmaz bekçileri olarak ve kendi söylediğimiz yalanlara inanarak.. "Sevdim, sevdin, sevdik, sevdiniz, sevdiler" Sonra ? "Gittim, gittin, gittik, gittiniz, gittiler" Gerçekleri saklayıp durduk birbirimizden, oysa içimizdeydi.. Dışa vurursak, vurulmaktan korkuyorduk, kibirliydik bir o kadarda eksik.. Menfaatinin peşinden koşan, avcı sürüsünden farksızdık. Geçici obalar kurup, kaldığımız yerden devam ediyorduk yolumuza. Sonu, başlangıcıydı yürüdüğümüz yolun, umursamıyorduk.

Esip geçen deli rüzgardan tek farkı aşklarımın, rüzgar bir anda yıkıp geçiyordu, kararlıydı.. Ben rüzgarın geçmiş olmasına aldırmayan bir görüntü çizerek sığınak rolünün hakkını veriyordum, sığınak oluyordum. Aklım karışıyor, kadınlığın şehveti, ihtirası düşüyordu benliğime. Deli geceler yaşıyordum "kadınım" diyordum. Gecenin kör karanlığı sarıyordu, tüm kötülükleri "ana gibi", görmüyordun. Yanıbaşında felaketin uzanıyordu boylu boyunca, "erkeğim" diyordun. Ateş bacayı öyle sarıyordu ki, yanacağımdan korkuyordum. Adımların adımlarımı takip ediyordu yitik yollarda, "muhtaç bir çocuk" gibi, yetişmeye çalışıyordun.. Âhların en büyüğünü alıp yoluma devam ediyordum, ardımda viran şehirler bırakarak.. Yıkılmışlığımın acısını çıkartmak isterken, aptalca..

Başaramadım, başarmak istemedim belki de, her şey avucuma bırakılsın istedim, tükettim. Sen avuçlarında bana baharı sunuyordun, ben gözlerimi aralayıp bakmaya ürküyordum, tatmamıştım. Anlıyorum, ben sevilmeyi bilmiyorum, sevebildiğimi düşünürken, her şey yarım.. "A F F E T"

Yolcuyum, biletimi kaybettim, yürek kayıp, gidebilecek miyim sılaya ? "sanmıyorum". Suçlu benim, aranıyorsa faili bu katlin. Hayatında hatırlamak istemeyeceğin bir anı olmak istemezdim. Avuntuların yeter mi içindeki sancıları dindirmeye, "bilmiyorum". Hoşgörüne sığınmıyorum, beni bekleyen kör karanlığa yolculuğum..



Mehmet Kara