Evdeki mutluluk bir duvar gibidir. Ki, o duvar, evin dışından gelen üzüntü ve sıkıntıların eridiği ve kaybolduğu, en azından azaldığı bir engel olmalıdır.

Evdeki mutluluk duvarı, ne kadar derin ve sağlam ise kişiye verdiği destek ve dayanak kuvveti bir o kadar kıymetlidir.

Bazen çok incelir yüreğiniz. Bazen dayanma kuvvetinizin zayıfladığını ve bir buz kalıbı gibi erimeye başladığını hissedersiniz. İşte bu anlarda ki insan ancak ve ancak kendisinden ve sevdiklerinden kuvvet alır.

“Bir yaşama enerjisini ancak başka bir yaşama enerjisinden başka hiçbir şey besleyemez” diyen üstad ne kadar düşünmüş de söylemiş.
Yaşama enerjisinin bir med cezir gibi içinizden çekildiği bu anlarda yapılacak en güzel hareket, sabretmek ve bu durumdan bir zenginlik ve hisse çıkarmak olmalıdır.
Bu çok zor. Hakikaten zor. Fakat imkansız değil.
Zaman merhem gibi olsa da bir sihir değil.
Can YÜCEl Hocam ne güzel söylemiş..

"bir gece sevgi duvarını aştık
düştüğüm yer öyle açık seçik ki"

Yok sayamadığımız acılar, aynı zamanda birer kazanç olmaya zamanın sayesinde muktedir.
Yaşama enerjinizin tükenmemesi dileği ile.