O anı kurtarma çabaları, hayatında neleri değiştireceği, insanın aklının ucuna bile gelmiyor.
Gerçek neyse o olmalı, biliyorum. Hata yapmadan ders alınmaz, onu da biliyorum. Emin olun ki, daha önce böyle bir şey gelseydi başıma, ders alırdım ve tekrarlamazdım. Hata yaptım, yapmadım değil, ama tekrarlamadım.
Ama bu farklı, gerçekten ilk, bir değil iki kişi karşısında boyun bükmek zorunda kaldım. Pişmandım, utandım. Yüzün bile kızarmadı denildi bana. Pişmanlık, utanmak sadece yüzünün domates gibi kızarması mı, bilmiyorum. Karşımda yaptığım hatadan bahsedilirken, gözlerimin acıması, daha az önce su içmişken boğazımın kuruması, tüylerimin diken diken olması ne anlama geliyor, sormak istiyorum.
O anı kurtarma çabalarının, ne kadar iğrenç olduğunu öğrendim. Aptallık, seviyesizlik olabiliyor.
Ayrıca yaptığım hatanın ortaya çıktığına sevindim. İnsan vicdanen rahatlıyor.
İyi oldu. Bana iyi bir ders oldu. En azından, bir daha o anı kurtarma çabalarına girişirken, dilimin ucuna ilk geleni söylemeyerek düşünmem gerektiğini öğrendim.
Çelişkili bir gün olacak benim için. Hata yaptım, utanıyorum, pişmanım, dolayısıyla üzgünüm. Bir yandan da yapmamam gereken bir şey daha öğrendim. Belki bu sayede, bu gün ki düştüğüm durumun daha kötüsünden kurtulmuş olurum.
Bilmiyorum, herkes her konuda ne söyleyebilir. Ama ben pek tecrübeli değilim bu konuda. Gerçekten, düşünüyorum özür dileyeceğim hareketi yapmam diyorum. Hata yapacağım aklıma gelmiyor bazen. İnsanlar karşısında hata yapınca da, böyle ortada kalıyorum. Savunacak durum yok, suçluyum. Özür dilemek, ne kadar ne ifade eder bilmiyorum. Özürlerin kuru olduğuna inanıyorum. Ve en iyi özrün aynı hatayı tekrarlamamak olduğunu düşünüyorum. İnsanların gözünde karakter olarak bir adım daha geriledim. Ama bu kadar utancımın gölgesinde, iyi bir ders almakla beraber, hayatımda ki bir eksikliği daha gidererek, bir adım daha ilerlediğimi düşünebiliyorum. Ve yine utancımın gölgesinde de olsa, kendime güveniyorum. Tekrarlamama ve daha dikkatli olma konusunda kendime güveniyorum.




14 Mayıs 2009...:
Muhammet Karakök