Yazıma nasıl başlayacağımı bilemiyorum . aslında bir başlasam neler dökülür şu kırık kalemimden . bu yaralı yüreğim neler söyler neler. Zamandan çok geri kalmışım. Her şey bende yeni başlarken meğer her şey bitivermiş. Zaman beni yarı yolda bırakıp gitmiş. Evet hala yaşıyorum ve hala nefes alabiliyorum. Ama hayatımın çizgi romanlarından farkı kalmamış ve ben o çizgi romanda bile sadece bir nokta oluvermişim. Küçük ve her şeyi bitiren ben olmuşum. Herkese suçu yüklerken meğer ben her şeyi başlatan bir parantez ve yine kendi içimde bitiren ben olmuşum. Oysa yanıldığım ve birçok kere bir soru işareti olduğumun farkına bile varamamışım. Kendimi her zaman bir virgül olarak bilirken meğer ben nokta olup her şeyi bitirmişim ve ben hiç üç nokta olamamışım. Her şeye nokta oluvermişim. Her şeyi bitiren ve kendimi yalnızlığa iten ben olmuşum ve ben bu karmaşık sayfaların içinde kaybolurken bir ünlem olup ta hayatıma yeni bir sayfa açamamışım. Evet bu yazının sonu yok ve hayatım koca bir soru işareti olmaktan asla vazgeçmeyecek … bakmayın üç nokta koyduğuma benim hayatımda sadece nokta var .