ANNEM..
Bençok asi ve şımarık bir cocuktum, kızardın bana halada kızıyorsun,durulmamı beklerdin durulmadım hala çok dik kafalı ve asiyim .
Sen öyle bir yürek taşıyorsun ki ben sadece ceyreğin olabilirim olmak istesemde uslanamam treni kaçırdım anne.
.Benim kızım ne yazıkki benim kadar şanslı olamadı sanırım ,ben ona her türlü imkanı verdim ama sevgime hasret büyümekte şartlarım böyle o tek başına.
Özensemde senin gibi olamıyorum bende insan üstü bir varlıksın gözümde.
Gurur duydun başarılarımla yaptıklarımla hatalarımda ögüt verdin dogruyu yanlışı usanmadan hep anlattın,oysa bilmedigin ne hatalar yaptım sorma !cesaretim olsada anlatabilsem sana anlarmıydın bilmiyorum anne..
Seninle yaşarken hayat ne kadar farklıymış ,yuvadan uçunca anladım veda zamanım geldi durdurmadın ya..uçurdun beni özgürlüge İstedin ki ayaklarımın üzerinde durabileyim dim dik senin gibi acılarda mutluluklarda,yalnızlıkda ,ben senin gibi olamadım anla ama ağlama bana,dayanamam üzülmene..
Sen elinden geleni yaptın ,yoktan var ettin ,besledin yıllarca ,calıştın, okuttun ,hastayken baktın ,ağlarken ağladın gülerken benim adıma mutlu oldun ve her zaman yanımda oldun hakkın ödenmez hakkını helal et annem bana ..