Ben yaşamım boyunca hep sana aittim.. Sana önem verdim bir seni sevdim.. Şuan yanında yoksun.. Fakat kokun üstümde, elimde kolyen.. Sen diye kokluyorum kolyeni.. Sen diye öpüyorum.. Ben aslında sen diye seviyorum seni.. Gözümü kapattığımda seni görüyorum, seni sardığımı, seni öptüğümü.. Elini tuttuğumu.. Nefesini özlediğim oluyor bazen.. Elimle dudaklarını okşayışım.. Her anımda vardın sen.. Hiç olmadın hayatımda.. Her zaman hep’tin..

Bir gün gittim sahile oturduğumuz yere geçtim.. Daha sonra yemek yediğimiz lokantaya.. Oturdum, yediğimiz yemeği ısmarladım kendime.. Yan tarafımda bir çift oturuyordu.. Baktım onlara izledim sessizce.. Çocuk öpmeye çalışıyordu, kızda kaçmaya.. Utanıyordu belli.. Bizim ilk zamanlarımız gibiydi.. Kızda benim gibi sımsıkı tutuyordu çocuğun ellerini.. Verdiğim sipariş geldi önüme.. Yemeye çalıştım.. Çatalı aldım elime ki düştü hemen.. Önceleri sen tutuyordun çatalı, sen ellerinle beslemek istiyordun.. Ellerim kirlenmiyor diye benimde işime geliyordu.. Ödedim hesabı kalktım oradan.. Beni ilk kez öptüğün sokakta yürüdüm.. Şarkımız geldi aklıma ağladım.. Birden yağmur yağdı.. Damlalarla birlikte gözyaşlarımda döküldü yanaklarımdan.. Bekledim kalbime kadar süzülecek mi diye? Yarı yolda kurudu.. Aynı biz gibi ı da yarı yolda kaldı.. Eve doğru uzandım.. Attım kendimi yollara.. Kafam yerinde durmuyor, uçmuş gitmiş, zor buldum yolumu.. Evin kapısından girmeye çekindim.. O kapıda sen bekliyordun bir zamanlar.. Pencereden baktım dışarıya.. Şansıma devamlı sevgili gördüm el ele.. Biz sandım, yüzümde bir tebessüm oldu.. Sonra ki hüznümü dile getiremiyorum bile.. Bugün okula gittim.. Dersler yoğun geldi.. Bunaldım dedim.. Bunalım geldi.. Yattım derslerde uyumaya çalıştım.. Gözümü kapadım, sen geldin aklıma.. Uyku tutmadı, kalktım.. Pencereden baktım, uçurum geldi aklıma.. Atlamak istedim.. Senden çekindim.. Sana verdiğim sözler geldi aklıma, yutkundum.. Körü körüne sevdalandım sana, çok sevdim, aldandım.. Ve ben yine kandırıldım.. Pişman olmadım hiç, gene olsa gene yaşarım dedim, bu hüzünlü aşkı.. Ne ağlamak yetti ne sevmek.. Belki de özlemek.. Geçmişime bakmayan ben, seninle olan geçmişimi özlüyorum.. Anıyorum, dokunuyorum ve dalıyorum hayallere.. Bir gün sonra okula geldim.. Önümden geçtin ama görmedin beni.. Bense ağlamaklı baktım ardından.. Hayatta ikimizinde sorunları vardı, ama aşabilirdik bunları.. Yok edebilirdik, koruyabilirdik birbirimizi, olmadı.. Olamadı.. " Yaptığın hatalar ! " dedin.. Benim yaptığım bir hata yoktu.. Sen büyüttün, sen konuştun, sen söyledin sözü, ben kabul ettim ve sen sustun.. Bizi tarif etmk isterdim uzun uzun.. Ama kısa anlatmak istedim.. " Yaşandı, güzeldi, sevdik ve bitti..." Bu ilişkide ne girişi anlatabilirim, ne de gelişmeyi.. Sonuç prtadaydı zaten.. Dönüp arkama baktığımda bir kere bile pişmanlık duymuyorum.. Seni yine yeniden yaşamak isterdim..

Artık kabul ettim bittiğini.. Son verdiğimizi.. Bir daha olmayacağını.. Biliyorum sende kabul ettin.. Şimdi günlerime güneş doğmuyor gibi.. Sadece gece var.. Gökyüzümü kırmızı kabul ettim seninle.. Şimdi simsiyah.. Gün bie doğmuyor.. Geceler oluyor hayatımda.. Seni hala sevsemde, beni hala sevsende bırakıyorum seni.. Kalbime, geçmişime gömüyorum aşkımın hasretini.. Son kez okşuyorum hayallerimdeki seni.. Ve gidiyorum.. Hoşçakal Sevgili..