Eski Baharlar
Eskinin baharları da başkaydı. Çocukluğumda baharları çimlerin üzerinde çiçek ve papatya kokuları karışmış köyümün güzel kokusu ile hatırlıyorum. Gökyüzünün maviliği ilgilendirmezdi beni. Yeşile duyulan özlemde değildi belki. Oynadığımız oyunlar mı? Belki..Bahar aşkları hiç değil.
Bahar aşkları ölümdür çoğu zaman hayatı aşk görenler için. Şairlerin anlattığı şiirlerden de öğrenmedim baharı. Sevgiliye yazdığım manzumlarda baharı hiç anlatmadım. Ama en çok bahar da yazdım mektuplarımı. Ve eski baharda öldüm.
Hoyrat zamanlarım olmadı değil ama hovardalığı hiç sevmedim. Ne eski baharda ne de yeni baharda. Sevgi eksik olmadı yüreğimden ama nefreti kazıyamadım benliğimden. Şairlerin sımsıcak şiirlerinde aradım özlediğim baharları..
Bahar yağmurlarıyla
yıkanan ağaçlar gibi
öyle tertemiz
gelmek istiyorum sana!
Her duyguyu baştan tatmak,
her sözcüğü yeniden yazmak,
arınmış duyguları paylaşmak için
bahar yağmurlarıyla yıkanan
ağaçlar gibi
her bahar tertemiz doğmak,
öyle tertemiz gelmek
istiyorum sana!
Fakat temizlenemedi hafızam. Başka baharlara bıraktım sevdayı. Köyümün ıslak çimenleri yok artık beton yığını haline gelmiş güzel şehrimde. Ve yine şairlere bıraktım baharı zor olan güzeldir diyerek…
bahar gelmiş neyleyim
yüreciğimde hazan var
sevgili gideli beri
yıkıldı umut dergahım
solmadı mı güllerim
bahar geldi ise neyleyim….
2007/ Denizli