Anlamı da derin kendisi gibi...O masmavi sular hangi sorulara yanıt olmuyor ki?Hangimiz o denizlerde boğula boğula yolumuzu bulmuyoruz ki?...
Çok şey çağrıştırıyor deniz...Kimine aşkı çağrıştırır, kıyıya vuran dalgalar aşıkların çığlığıdır.Kiminde hüzündür deniz, insan derin sularda boğulur bazen...Bazen de rıhtımda yaşarsınız hüznünüzü, ama o gelir neyi var neyi yoksa köpürerek vurur yüzünüze...Ve denizin melodisi, o eşi olmayan ses başka bir dünyaya götürür insanı, karşı koyamazsınız..Kaç şarkıya konu olmuştur, kimbilir?Kaç şiir yazılmıştır acaba mehtaba karşı, deniz eşliğinde...Ve kaç kişi özenmiştir deniz ve mehtaba, o ayrılmaz aşıklara?..
Farkında değiliz belki ama deniz dediğimiz o sonsuzluk sadece sudan mı ibaret?..Sudan çok duyguyla dolu bence...Gemiler sadece yük mü taşıyor?Limandan limana duygular değil mi gidip gelen?..Ve denizin derinliklerinde aradığımız birkaç küçük midye kabuğu mu, yoksa çoktan kaybettiğimiz umutlarımız mı?..Yakamozda gördüğümüz de kendimiziz aslında...Aslında; yakamoz bir ayna...Oradan oraya savrulan ama bir o kadar da durgun, aydınlık ama bir o kadar da karanlık...
Kimbilir, belki de kalbimizdir deniz.Biraz sevinç, biraz hüzün, biraz aşk...Ve damlalarca gözyaşı...