anlamsız geliyor birçok kelimeler....
bir damla su ararken; bir anda çölün kızgın sıcaklığında karşına çıkan aldatıcı oyunlar gibi...
hatta; silik resimler gibi oluyor.
bazen ise; kelimeler ağızdan çıkınca bu seferde gürültü halini alıyor.
bu ara kafam karışık..
sevgi için mi yanayım? aşk nerede diye arayayım mı?
bulsam ne farkedecek!
zaten uzun süre kalmıyor ki!
bir büyüğüm kendi hikayesini anlatmıştı.
bir adamı çok sevmiş onun için hastalanıp,yataklara bile düşmüş.
peki; sonra?
sonra; başka birini sevdim.
onunla evlendim..
ama hastalanıp,yatağa düştüğün adam o;
"o da başka biri ile evlendi" ama sizin ki hani büyük aşklardan idi?
"öyle idi. karşıma eşim çıkınca onu unuttum"
peki; pişmanmısın? yataklara düştüğüne...
neden pişman olayım ki!
peki; şimdi olsa idi;hangisini seçerdin?
tabii ki! yine; eşimi.
eşin için yataklara düşmedin ki?
anlatılmak istenilen ne idi? öğrendim.
aşk gelip geçici idi; bazılarında, kısa zamanlı hasar bırakır iken,bazılarında uzun zamanlı hasarlar bırakıyordu.
ama birgün geliyor ve bitiyordu.
elimizde mi ne kalıyordu..gidenler için dökülen yaşlar.bir de aşk üzerine öğrendiğimiz dersler..
peki; sevgi ne idi?
seni seviyorum diyen;yine ilk önce giden oluyordu.
ardında ise; kandırılan, sevgi dolu, henüz doymamış, yarı aç bırakıyordu.
birçok acının kaynağı oluyordu.
sevgi; acı veren,aldatan,huzursuz eden,kaçak, esir oluyordu.
Sevginin anlamını çözmek, yaşamaktan daha zordu.
denizde boğulmamak için mücadele ediyorduk, yüzmek için de aynı mücadeleyi veriyorduk.
belki de o an/ı kurtama gayreti içinde; bir batıp bir çıkıyorduk.
aklımızdan karaya çıkmak hiç geçmiyordu.
kafam karışık bu ara belki de ara vermek gerekiyor..
yüreğime girenlere...
gülümsemeler için yer ayırmam gerekiyor..
UÇUK..