Dışarıda kar ve soğuk müthişti, sanki eli ayağı buz gibiydi. Isınmak için kombinin ısısını arttırdı.Kendi kendine kimbilir sokakta olanlar ne yapıyorlardır dedi.
Bu sırada penceresinde bir tıktık sesi duydu, baktı bir kırlangıç durmadan cama vuruyordu.Perdeyi çekti, bu sırada kapının zili acı acı çaldı. Hemen gidip baktı gelen adı malum o kadındı.
Hemen kapıyı örtmek istedi ama kadın ayağını kapının eşiğine koyup, kendisini son kez dinlemesini istedi.Gerçekleri bilmesi gerekliydi. Sonraki pişmanlık ve çaresizliği kendinin olabilirdi.Kadın anlatıyor adam ise dinliyordu epey bir zaman geçti. Adam kadını kapının önüne çıkarıp bıraktı. Ve kendi kendine;’’yalana bak altı aylık ömrü kalmış, kim yutar bunları’’ dedi.Bu sırada yine cam tıkırdamaya başladı. Adam’’bu kadın laftan anlamıyor’’dedi. Perdeyi açtı tam kovacaktı ki kırlangıç olduğunu gördü.Kırlangıç adamın onu içeriye alması için yalvarıyordu.Yalnız adam bu isteği görmüş’’olmaz alamam, git başımdan’’der gibi kuşu kovalamış, sonra da kendi kendine söylendi’’ hıh, camı tıkırdatmakla kendisini içeri alacağımımı sanıyor acaba,dedi.......
Gecenin ilerleyen saatlerinde canı sıkıldı rüzgar ve soğuk arttıkça yalnız adamı daha başka düşünceler sarmııştı, kırlangıcın arkadaşlığını geri çevirmekten biraz pişmanlık duymuştu.’’Keşke kuşu içeri alsaydım. Ona biraz yiyecek verirdim. Minik kuş oradan oraya uçar, neşeli sesler çıkartır, cıvıldar, yalnızlığımı paylaşırdı’’ demiş.
Ertesi sabah ilk iş pencereyi açıp, etrafına bakmıştı adam, belki kırlangıç oralarda bir yerlerdedir diye düşündü.Ama görememişti zavallı kırlangıcı...........
Uzun kış geçmiş, yine yaz gelmişti.Etrafta kırlangıçlar, cıvıldayarak uçmaya başlayınca; yalnız adam bu heyecanla camı sonuna kadar açıp kuşu beklemeye başladı......Ama hiç gelen olmamıştı......
Yalnız adamın aklına o kadın takıldı. Kimbilir nerelerde, kimlerin canını yakıyordur, diye düşündü.
Yine havada uçuşan kuşlara merakla ve hevesle bakıyordu. Onun hevesle havada uçan kuşlara bakmasını gören komşusu hikayeyi öğrenince hafif buruk bir sesle:’’sevgili komşum, anlaşılan sen kırlangıçların sadece altı aylık ömürleri olduğunu bilmiyordun’’demiş.
Birden gözyaşları sel gibi akmaya başlamıştı, hemen eve girip birkaç yere telefon etti.Her cevap alışta hıçkırıklarını tutamıyordu.Tanrım ben ne yaptım?Bir kırlangıç gibi sessizce hayatına giren kadını, bu kırlangıç gibi yok etmişti.Günlerce gözleri gökyüzünde, kulağı kapı zilindeydi.Sanki birisi pencereden, diğeri kapıdan gelecekmiş gibi.
O kadında,kırlangıçta altı aylık ömürlerini bitirip, hayata veda etmişlerdi.
Dikkatli olun, farkında olun, kendinize sorun......Acaba, siz kaç kırlangıç kovaladınız?
Hiç geri çevirmedinizmi bugüne kadar size sunulan bir dostluğu?
Hayatta bazı fırsatlar vardır ki, sadece bir kez karşımıza çıkar, değerini bilemezsek kaçıp giderler.
Ve asla geri gelmezler.