O’na rastladığımda Karakol’un yanındaki bahçeden geliyordum. Elimde bir sepet dolusu zerdali vardı.Sepetin ağzını da üzüm yaprakları ile kapatmıştım. Köydeki çocukların ve insanların görüp de canı çekmesin diye. O’na da verdim bir kaç zerdali. Yedi ve sanki çok da acıkmıştı. Üstü başı da dağılmıştı sanki. Yorgundu. Kısa ve dalgalı saçları grimsi.Zayıftı ve 45 yaşlarında bir adamdı.
- Nereden geliyon, nereye gidiyon, dedim. O bana şöyle bir baktı.
-Açsın herhal, eve gidek de garnını doyur. Allah ne verdiyse artıh.
-Peki, çok teşekkür ederim, dedi. Bizim köyün taşlı yolundan eve doğru ilerledik. Köyün bahçelerini sulayan yeşi l ve yosunlu sularına baka baka göletin yanından geçtik. Göletin kıyısındaki kamışlar adam boyunu geçmişti. Köyün kerpiç ve kimi damlı kimi kırmızı kiremitli evlerinin arasından harman yerindeki tek katlı iki odalı evime ulaştık. Evimin önünde kısa yeşil çimenler göz aldığından uzanıyordu. Öyle güzel görünüyordu ki çimenler zümrüt yeşili bir halı...
- Buyur gel sofraya, bah tarhana var, bir de bulgur pilavı.Ahşama da bir ördek keserim. Yerik. Yorgunsun. Yatarsın, uyursun sonra. Oturdu. Büyük bir iştahla yedi. Ama, yine de kibardı. Bizim değildi. Sofradan kalktı oturduğu minder ve hasır döşeli tahta sedirde uyuklamaya başlamıştı.

- Songül, gız yatağı hazırla. Gonuh yorgun. Uyuhluyo.
-Hazırladım, Oğuz.
-Hadi gel de biraz dinlen. Sonra konuşuruh.
...

Bir yandan taze fasulyeleri sulayan suyun pırıltısına dalmış, bir yandan da düşünüyordum. Bu yabancı kimdi? Neden köyümüze gelmişti? Ne de yorgun ha! Dün öğlenden beri uyuyor. Birden yabancı bir sesle irkildim.
-Oğuz kolay gelsin.Döndüm ve baktım. Adam yanımdaydı. Gülüyordu bana. Bir taş üstüne ben, bir taş üstüne de O oturdu. Ben merakla O’na bakıyordum.
-Adım Selami, ben bir gezginim. Hep yollardayım. Bir gün şurada gecelerim. Bir gün burada akşam ederim. Yaşamak böyle bir şey. özgürce istediğin gibi yaşamak.
-Beni evine aldın ve yemek verdin. İyi bir insansın. Kimseye anlatmadığımı sana anlatacağım. Neden geziyorum? Neden mi? içimdeki ses bana hep gez, bir yerleri gör, der.