7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1073
Okunma

Kahroldum çocukluğuma...
Kahroldum genç kızlığıma...
Kahroldum kadınlığıma...
Kahroldum analığıma...
Yandım ömrümce kederlerle...
Başa gelen çekilir dedim,hep sabır hep sabır hep sabır....ettim.
Artık tükendim bittim.
Bana acıyanlar mı olacaktır?
Sevgili arkadaşlarım aranızda.
Acımayınız.
Tek yakınlık ve tesellilerinize muhtacım.
Çünkü en zor durumlardayım.
Durumun en kötüsü,bir insanın kendi kendine acımasıdır ki...
Ben şu an bu hal içersindeyim.
Tövbeler tövbesi,ölümden beter gibi geliyor bu durum.
Asla sert ve ters bir anne olmadım.Ancak kendileriyle,tek başıma uğraşma durumunda,onlara tek başıma bakma durumunda olduğum için tabi ki yerine göre otoriter olmuşumdur.
Velâkin kendileri de bilirler ki,ben kendilerine daha sonraları oğlum arkadaşım dahi hep dedim.Onlar benim elimi öpmekten çok ben onların ellerini öptüm.
Demek ki illâ taviz vermişim.Neticede başıma çıktılar.Allah yine de cümleden razı olsun.
Saygılar
Cümle Allaha emanet ola.