TK-150 ANKARA UÇAĞI

Odanın en dip köşesinde yatanı, ot yorganı biraz daha çekiştirdi yukarı.
Çenesini , dikişleri patlamış yamanın yarığına iyice yerleştirdi ve
derin ,derin iç çekti.
İnşaatın taze kireç kokusu ciğerlerinde , hırıltılı derin bir uykuya daldı tekrar.
Hıdır, yavaşça doğruldu yerinden.
Yarısı gazete kaplı kırık camdan Çankaya yamaçlarına baktı bir kez.
Antep işi tabakasından bir sigara sardı.
Bir elinde çaydanlık dışarı çıktı sessizce.
-Allah gahretsin. Cenabet gazocağı.
Üç kez lehim yedi. Üç kez tam iki buçuk gayme.
Kireç kuyusu musluğunun altındaki bidona daldırdı çaydanlığı.

Bir taksi geçti son hız, sokakları cıyaklatarak.
Olmaz dedi kız.
Baldırlarında manikürlü bir el.
Yumdu gözlerini , sıktı dişlerini.
Of dedi , ah dedi , oh dedi.
Bir taksi geçti son hız.
Çankaya viyak , viyak.

TK-150 İstanbul – Ankara 19.00 uçağı.
Gençten biri en dip koltukta.
Mini , mini etekli Hostesler. Biri mavi , bir diğeri kahve rengi.
Kemerlerinizi bağlayınız , sigara içmeyiniz.
Beş bin lira Hasan Beye , Üç bin de Erdem’e
Verdiği rüşvetlerin hesabında.
Flaplar kalktı , jetler son defa kuvvetle inledi.
Süzüldü 19 uçağı dokuz bin metrelere, başkente doğru nazlıca.

35 Saydı Hıdır. Gaz ocağının pompası her giriş çıkışta inim , inim inliyor.
Kız çırpınıyor.
Kaytan bıyıklı dudaklar kasıklarında.
Hıdır çay demliyor.
Öteki bir iyice yerleştirdi çenesini ot yorganın yarığına.
Genzinde buram , buram hasat kokusu.

Gece vardiyası galvaniz fabrikasında.
Kazanlar içinde çinko somunları.
Made in Belgium.
Brülörler bir cehennem.
Şakır , şakır matkap sesleri.
Apal kusarcasına havlıyor.
Kaynak pensesine ellerim yapışmış soğuktan.
Demli bir çay düşlerimde filiz , filiz.

Hıdır sabah namazında.Öbürü hala horluyor.
Taksi , Dikmen sırtlarında.
TK-150 Esenboğa’ya ineli sekiz saat olmuş.
Dip koltuktaki sıcak yatağında , ihale tahminleri yapıyor.
Keklik pınarında bir kaldırım taşında , tüm masumiyeti, tan vakti damalı bir takside uzaklaşan, iki örgü saçlı 16 yaşında bir kız biteviye ağlıyor.

Atila Bozoğlu – Eski Foça