1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
809
Okunma
Büyük bir bunalım.. Nedensiz sebepsiz bir fırtına çıktı vapurumda... Aldı götürdü ellere küçüğümü... Atması gereken yerde yok şimdi..
Küçükten hatıra kalan tek şey, kalbin attığı kişiydi.. Ya o ? Şimdi o da uzaklarda.. Küçüğümsüz, onsuz yaşıyorum bu hayatta.. Vapurumda bir lodos, bir fırtına, bir alabora çıktı.. Susmuyor gürültüler.. Dinmiyor hiç birşey.. Güverteme çekildim sessizce.. Nefesim kesiliyor habersizce.. Özlem duyuyorum şimdi bakınca geçmişime.. Çocukken ne de güzeldi deniz sohbetleri.. O zaman habersizdim, bir denizin bu kadar yara vereceğine.. Şimdi.. Denize açıldım.. Güverteme çekildim.. Bir kaptan gibi dümene hakim olamıyorum.. Dümen akıp gidiyor ellerimden.. Götürdüğü yere gidiyorum bende.. Söz bitiyor, nefes yetmiyor, ölüyorum küçüğüm..
Cevap Yaz