buğulu baharlarda unuttuklarıma özlemimdir.

hiçbir akşam vaktinde semada savrulan bir uçurtma olamadım. affedin. ya da bir martı çığlığına saçlarını öptüren bir kayıp prenses. olamadım. yitirdiklerim aldırmadıklarıma öğüt oldu mu? beceremedim. ıslak bir türküyü doladım dilime, anlamadınız.

gülücüklerinde aldattı beni üvey cesetler. toprak olabildim mi? beceremedim. titrek ellerine kana kana yağmurlar bıraktım. ozanlara küfürler öğrettim. evet, yalnızca bu. affedin.

küskün bir şafakta hırıltılı bir tekne geçerse boğazınızdan,bilin ki sessizliğimi doldurmuşum her nefeste anmadıklarınıza. ya da ansızın bir yosun kokusuna benzetip gözlerinize değen gözleri, vurulduysanız, bilin ki doluştum kirpiklerine bir sokak çocuğunun, ayak izlerinizce süründüm. mahvedin.

şimdi, şu yaslı,şu paslı Ankara gecesinde, bırakın şarkılar söyleyeyim, saçlarımı yolan şarkılar. belki kansız ve yansız bir ölüme yol alayım annemden uzak. bir müsvedde parçasına isminizi yazayım bir bir, unuttuysam aldırmayın.

şimdi, şu yaşlı, şu puslu Ankara gecesinde, bırakın ismimi unutayım, ya da bir kamburun boncuk boncuk dökülen terli sevdasını. unutayım. boşverin.

buğulu baharlarda unuttuklarıma sitemimdir. dedim ya, affedin.

çok hoş
ÇOK EDEBİ
bir çalışma olmuş
sevgili ELİF.

çok saygımla.

çok güzeldi..başarılı bir çalışma..