Kanlar saçılıyor yıllarımdan, ölüler dizilmiş günler boyu.. geçen her zamanı katledilen bir çocuğum varsayıyoruım.. Boşa ölmemiş, direnmiş ve o hak ettiği her anı istemiş bir isyan çocuğu.. !

karanlıkla gömün ve ışıklar, hasret kaldığım umutlardan öte değil.. korkuyorum sevgili ve içinde can çekiştiğim o sancılı 24 saat, seni her ay, seni her hafta ve her gün içimde paramparça etmekten korkuyoırum..

bedenimde 22 ölü,
ve günlerin hepsi birer sevgiliydi, ve sevgililerimin hepsini aldattım bir sonraki günle. Beni ağlatma çünkü ne zaman ağlasam, birgünü seller aldı gözümden, bir günü boğdum küçücüktü.. Bir günü yok etmenin vicdan azabı yapıştı böğrüme..

Bedenimde 22 ölü,
hepsi isyanın tadını almış birer kaçaktı saklanan, ve hepsini ihbar ettim ben. Birer birer yakalanarak idam edildi o günler.. Günsüzleştirilmişçesine 22 yıl öldürdüm gülerek.. sonra anladım, ölen her gün benim günümdü oysa..

bedenimde 22 ölü..



Canberk Apiş