Sensizliğin ışıkları vuruyor bu sabah yine,ne yapsam dinmiyor hasretin,bırakmıyor peşimi ayak diplerime tünemiş siyah da..Hatıralardan alıntı bir kaç mutlu anı ahmak bir yaşın kirpikten düşüşüne türevleniyor.Derken cümlelerde büyüttüğüm bir ben daha;hüzünbaz hüzünlerin alaycı küfürleriyle karanlık sözler yazıyor,farklı cümlelerle aynı acıyı karalıyor ipekten sayfalara..

İçimdeki yalnızlığa bir dirhem hayatı aşılayan sen,sus sakın birşey söyleme!

Anlatayım sana neler yaşarsın böyle şizofrenik bir aylıkta bulunca kendini..

Önce özlemin kör topal sahillerinde volta atarsın.Sonra bir sabahın sessizliğinde kimseler yokmuş görürsün etrafta;koca dünya ortasında bir sen kalmışsındır ne başını yaslayıp ağlayacak bir omzun vardır ne de reklerini cebinde saklayacağın bir gökküşağın.Kocaman dünyanın sessiz kalan kısmında sanki sen de varmışsın gibi sessizliği paylaşırken,sensizliği paylasır bulursun kendini.

Bak sağır bir yüreğe sabrı öğretiyorsun vedasız vedana mecbur bıraktığın bir kış gecesinin ardından..Şeker pembesi gözlüklerimle karşılıksız şevkatinden sağdığım gökkuşağın yedi rengini de götürdün bir tek -siyah-ını bırakarak ardında.Ve ben büyüdüm..

Masalların dilinin sustuğunu görerek, gerçek oyunlara girerek,alnımda emeğim titreyerek…

Artık ne oyuncak bebeğim ne salıncağım…Ne elma şekerim ne de mor renkli tokam elimde..O eller artık sadece birer birer umutlarımı gömüyor seni de içine alan toprağa,bazen de rüzgara salıveriyor çığlıklarımı sessizce..

Rüzgarı omuzlarıma alıp bulutlara yeni göç yolları bulur oldum..Biliyorum her yol sana…Biliyorum her söz sana..Biliyorum gittiğim her yer,yaptığım her şey sana.Seni bana anlatacak olan rüzgar bana yeniden doğmayı,yeniden herseye baslamayı öğretecek belki de..Ama rüzgarları bılırsın cabuk ve ürkütücüdür,etrafına ne bıraktıgını anlamazsın çoğu zaman.Bana bıraktıgı şeylerde arasam bulur muyum seni?

Sonsuza başlangıç yapmak ve nefes alırken almama isteğini bitirme zamanı,belki son vermek bazı şeylere..belki de yaşamaya başlamak avucumdakilerle,bilmiyorum..

Büyüyor içimde ölen bir çocuk...

Ama sen yine de uzaklarda bana ait bir cümle ol,o bile bana yeter..