…: Ve öldün :…

Yoğun bir sigara dumanı, kesif bir nikotin kokusu…
Dört metreye iki metre bir mezar…
Ve gitar birde…
ölüyorum. Yada öldüm mü ? neden seni görüyorum? Kuzum sen neden geldin yine ? uyanıkken görülür mü bu rüya? Yoksa sen rüya değil misin ? susma artık… LANET OLSUN KONUŞSANA…

konuşan tek şey mezarlığımın duvarlarını sallayan bass gitar…
ellerim kulaklarımda. Bir köşedeyim! Hangi köşedeyim? Dizlerim mideme büzüşmüş.. susuyorum! Sıkı sıkıya kapalı gözlerim.. ona kadar sayıyorum içimden! Yoksa dışımdanmı? İçim dışımda mı yoksa? Dışım içime mi girdi ? evet evet açtığımda gözlerimi görmeyeceğim artık seni…
ve sessizlik…
yine o lanet.. baterist vurmaya başlayınca ruhuma davul diye… çığlıklarım uzandı boylu boyunca karanlık duvarlarıma sessizce… hala karşımda sureti ! hayal bu biliyorum.. yoksun!.. yokum!.. yokuz…
yoksa var mısın? Burası neresi? Neden ben? Konuş artık.. bakma o lanetli lacivert gözlerinle.. içimi deliyorsun…
sen öldün…
senden sonra ben her gün öldüm…
konuş !
neden öldün?
Beni neden her gün öldürüyorsun?
Durdu dünyam! Gök yarıldı karanlık tavanımdan, semaya açılan siyah bir yol göründü ve kara melek elini uzattı yolun başından… karanlığa yürümem emredildi ..
Şimdi gidiyorum! Artık gelme peşimden…

...: ismail ulusoy :...