’Ayrılık ölümden beter’ derler
Ayrılık acısı çekenler

--------------

Öyle mi gerçekten?
Ayrılık ölümden beter mi?

---------------

Kaç ayrılık yaşadınız dünden bugüne, hiç düşündünüz mü?

Ayrılık,
Bir damarın ummadık bir anda keskin bir bıçakla kesilmesine benzetilebilir mi? O an yaşanan acı, bedeninizin her hangi bir noktasında kan sızması ve buna şahit olan gözlerinizin ruhunuza yaptığı baskı...
Evet, bir yara ayrılık bazen. Kanayan, acıtan, korkutan, sancıtan bir yara... Ne kadar hüküm sürer bir yara, bir vücutta?
-----------

Kapanmaz sandığı yaralarının bir süre sonra yalnızca bir iz olarak kalacağını hissedemeyen ve buna ayrılığın sıcaklığıyla inanamayan küçük bir yüreğin buğulu gözlerinden damlamaya hazır gözyaşlarının içime akışını hissettiğim anda yazıyorum bu satırları.

Her ateş düştüğü yeri yakıyor,
ve her ateş gibi
köze dönüp
külleniyor.

Hiç bir acı sonsuza dek sürmüyor?
Hiç bir yara yıllarca kanamıyor?

Ayrılıklar,
Küçük ya da büyük yaralar açsa da ,acıtsa da geçmişte kalıyor zamanla.
Her ayrılık kendi yangınında külleniyor.

Dinle beni,
Önce yaşayabildiğince yaşa ayrılığın acısını. Bırak kanasın yüreğin, bırak dökülsün hüzne gözlerin. Sonra bir sabah, pencereni aç, güneşin sıcaklığını hissederken, ışıltısıyla aydınlat yüreğini.Yeniden bir gülücük at aynadaki sessiz suretine. Kaldır düşen omuzlarını, acılar da ayrılıklar da hayata dahil unutma.

Her ayrılık,
biraz daha güçlü kılıyorsa seni
YAŞIYORSUN BİL Kİ...