Kız kardeşim ve ben Harbiye’de oturuyoruz. Bir hafta sonu gezmek için Beşiktaş sahiline inmek istedik. Beşiktaş’a kadar yürümekten vazgeçip Harbiye dolmuşuna binmeye karar verdik. Dolmuş arabaların beklediği ara sokaktan yürürken yanımızda bir beyde bizimle beraber dolmuşa doğru ilerliyordu belliki oda arabaya binecekti. Dolmuşun yanında bağıran adam "Haydi Beşiktaş son iki kişi , son iki kişi" diye bağırınca biz kardeşimle adama bakıp adımlarımızı hızlandırdık hatta koştuk çünki adam bizden önce binerse birimiz açıkta kalacak yada bir sonraki dolmuşun dolmasını bekleyecektik. Adamcağıza pis pis sırıtıp tabanları yağlayıp koşmaya başladıktan sonra adamda adımlarını hızlandırdı veee dolmuşa biz o beyden önce bindik adam açıkta kaldı . Geride kalan adamcağızda dolmuşun yanına geldiğinde eğilip arabanın içini şöyle bir süzdü ,ve bize bakıp güldü sonrada gidip şoför koltuğuna oturdu. Bizim arkada bıraktığımızı zannettiğimiz adam meğerse arabanın şoförüymüş. Beşiktaşa inene kadar ben, kardeşim ve şoför dikiz aynasından birbirimize bakıp yol boyunca kahkalarca güldük...