12 Eylül 1980 darbesi sonrasında,ismini duyduğum.Yıllardır medyadan yakın takip ettiğim.
siyaseti,idealleri uğruna,dürüstce yapan,mert,cesur,yıkıcı değil,yapıcı olan,vatanını ve milletini karşılıksız seven,güzel ülkemin en güzel insanlarından biriydi..

Partisine devlet yardımını kabul etmeyecek kadar asildi..
Muhalif olduğu halde,siyasi rakibini eleştirirken bile,aziz dostum diyebilecek kadar beyefendiydi..
Ülkemizi hükümetsiz bırakmamak adına,koltuk sevdalısı olmadığını kanıtlamak için,hükümetlere karşılıksız destek verende oydu..
İsteseydi Demirel,Çiller ve Erbakan hükümetlerinde başbakan yardımcısı olurdu..
Onun mütevaziliği büyüklüğünden geliyordu..

Ankara seyahatlerimde,meclisteki odasına defalarca uğradığım halde,her seferinde şehir dışında olmasından dolayı,yüz yüze görüşmek nasip olmadı..Telefon numaramı bırakmış olsaydım,arayacağından eminim..Hep bir dahaki sefere diye,erteledim durdum..
Keşke diyorum..Bir kez bile ona oy verebilmiş olsaydım..
O başbakan olmayı herkesten çok hak etmişti..

Epey zaman önce televizyonda konuşuyordu.16 yaşındaki Oğluma,bak oğlum Türkiyenin en dürüst siyasetçisi bu adam muhsin yazıcıoğlu demiştim.Oğlum bile unutmamış.Hiç söylememiş olsaydımda oğlumda o kadar üzülmezdi..

Bir özeleştiri yapmam gerekiyorsa.Biz,ben dahil,maalesef insanlara değeri kadar değer veremiyoruz.Değer yargılarımız çok farklı.Bazan çok abartılı,bazan da çok cimriyiz..
Kapılmışık bahtımızın rüzgarına,gidiyoruzda gidiyoruz.Ama nereye kadar?Bilmiyorum...
İnsanlar layık oldukları şekşlde yönetilirlermiş.Bizler Muhsin Yazıcıoğluna layık olamamışık demekki..
O şimdi en sevgilinin yanında..
Dilerim şehitlik şerbetini içmiş olsun..
Mekanı cennetin en güzel yeri olsun...
Dualarm,dualarımız onunla.....