Kimsesizdim; kimsem oldun...
Çâresizdim; çârem oldun...
Karanlığın katrana kestiği bir demde,
Köhne odama güneş gibi doğdun...
Seni buldum ya, korkularım zail oldu.
Hep var kal, hep yâr kal; yârimmm...

Düşlerim seninle hayat buldu gönlümün gülü.
Sanma ki senden vazgeçerim yâââr;
Ömrüm oldukça peşindeyim.
..Hatta sonrasında da...

Nereye gitsen seninleyim, hep peşindeyim.
Bilerek yolunun doğruya dönük olduğunu,
neye davet etsen icâbet ederim...

Sensiz yarımım ve hatta hiçim...
Yarımsın, yârimsin;
Kâbuslu gecelerde en tatlı hayalimsin...
Bütün varlığınla ve bütün varlığımla severim seni.
İsterim ki herkes sevsin bencileyin...
Ve düşünürüm; seni sevmeyen kolum olsa koparmayı...
Ama olmaz, olamaz.
Gönüller ayrı düşer, bedenler birlikte olsa da...
Ve ilişkiler zorâki devam eder, seni sevdiremediklerimle...

Varsın da sevmesinler seni...
Varsın da hor görsünler...
"Ben" seviyorum ya;
Bana yeter...
Sevmeyene de, sevgisizliği yeter...

Hicran Seçkin