NERDE KALMIŞTIK.........

Sohbetimizi bölen çay molasıydı. Üç beş kişi toplanmış, geyik yaparken geldi çaylar, sohbeti bölen çay kaşıklarının sesi kesildiğinde, herkes birbirinin yüzüne baktı.... Nerde kalmıştık....

Hep birlikte gittiğimiz gezide hem yürüyor, hem muhabbete devam ediyorduk. karşımıza çıkan köpek, böldü, bu kez de kimimiz korkudan sustuk, köpekten, kimimiz köpeği sevmek için yanaştık köpeğe. köpeği sevdikten sonra yolumuza devam ettik. yine birbirimize bakarken, nerde kalmıştık...

Çok hararetli bir iş gününün ilk gününde, dosyaların arasına gömüldüğümde, işe olan konsantrasyonumu bölen, gelen lüzumsuz bir telefonun ardından toparlayamadığım dikkatimle düşünüyorum, nerde kalmıştık.....

Yemek yiyorduk. Çatal, bıçak seslerinin arasında, çalan telefonumun sesini ayırt edebildim. Nerdesin? diye soran arkadaşımın sesiydi kulaklarımı tırmalayan, kısa bir muhabbetten sonra döndüm, tekrar yemeğe... nerede kalmıştık.....


Uykumun en derin yerinde, yataktan nasıl sıçradığımı hatırlamıyorum bile. O Güne ait belleğimde kalan vücudumun korkudan tir tir titremesi, bir de gecenin sessizliğini yırtan komşu kadının ağıt sesiydi. Annem iyi ki yanımdaydı o sırada, yatağıma döndüm sonra ... nerede kalmıştık...