Hayatları bir yapmak, birbirinden ayırmak, gitler-geller bir ton şeyler...
Yorgunluk denen geçmeyici şey, durmaksızın biraz daha yorulmak; fiziki yaşlılığın ruhun yaşlanmasına kıyasla boş bir "önizleme" misyonu taşıması...
Yeni güne yalnızlığımla baş başa girmek, kimselerin hayatımda ve aklımda olmadığı masallar yazmak, başardım diye kendimi kandırmanın çok ötesinde "BAŞARMAK".
Bu güzel geceyi -sadece- kendime armağan ediyorum, tüm güzel şarkıları da aynı şekilde. Sen ya da siz bir zamanlar hayatımda olduğun-uz için değil bu sefer, beyaz ya da siyah atlı ya da belki de hayatında canlı bir at görmeyen prensim için aşkı damarlarımda hissediyorum. Ve saçma geldiği için değil buna inandığım için gülümsüyorum, mantıklı olup olmadığını umursamadan söylüyorum "İşte tam da bu sebepten MUTLUYUM!".
Gözyaşlarım sorunlar için harcanmaktan yorulmuşken, siz mutlu olun ben üzüleyim diye değil, kaynağını benim mutluluğumdan alan birkaç damla yaş...Saçma değil bu, yaşanan onca şeyden sonra mantıklı bile denebilir.
Bütün gidişler üzücüdür derler, ben gittim bulunma nedenimin sadece orada olmaya alışmamdan ibaret olan yerlerden, herkeslerden; MUTLUYUM.
Ne oldu suratlar asıldı birden? "Saf mısın? Bencil misin? Ne olmuş sana böyle?"leri duyar gibiyim. Yanılıyorsunuz ama ben gözlerimi açtım sadece; diğer her şeyim aynı, hala benim Pelin; bildiğiniz, sevdiğiniz belki de nefret ettiğiniz...Bir tek şey sorun olabilir, görmezken el yordamıyla aşk dediğim şeyleri gözüm açıldığında -şimdi- fark edemeyeceğim, dokunma duyumun algıladıkları gördüklerimden farklı olacak elbette; aşkı kim, nerde görmüş? Ama giderken kelebeğimin kanatlarını yanlarına alanları ya da hiç binmediği gemilere beni bindirip hatta -abartıp- başlayacağımız sonsuz yolculukta -HEP- birlikte olacakmışız gibi hissettirdikten sonra o gemiye ayağını bile atmayanları masum sanan hayat, beni yargılama hakkına sahip değil artık sırf gözlerimi açtım diye.
Hayat!! Bana özgürlüğü vaat ederken kast ettiğin buysa, evet özgürüm; özgürlük kavramını irdeleyecek olursak başkalarının özgürlüğünün başladığı yerde bitecek olan özgürlüğüm SONSUZ; başkaları yok, kimse yok...
Bir tek ben...
MUTLUYUM...