süper bir öykü.fıkra türünde sanki. bayıldım. kaleminiz gür olsun...
mutlu kalın...

hımmm yani tabiri caizse yiğitliğe leke sürmemiş kendi gururunu verdiği cevapla kurtarmış. Güzel paylaşımdı.

güzel bir paylaşım....adam silahını çok severmiş...eskimesin diye kılıfınıda vermek istemiş....ne düşünce ma...tepriklerrr.

"Yan yana köylerde yaşayan, iki aile fertlerinin reisleri, bağ, bahçe yüzünden bir biri ile itilafa düşerler. Bunların daha büyük kavga etmemelerini, köylü zar zor önler. Önler önlemesine ama, bir kere kötü sözler söylenmiş, kalpler kırılmıştır. Bu taraflardan biri, beline o günden sonra silahını takıp, kendi köyünün kahvehanesinde, kavgalı olduğu şahsa posta koyarcasına her gün: Gelse ya korkak, adamsa gelsin demeye başlamış.

Günler sonra bunu duyan karşı taraf, yanına yakın akrabalarını alarak ve bellerine de silahlarını takarak, kahvehaneyi basarlar. Kavgalı oldukları şahsın önce üstünü arayıp, kılıfının içinden silahını alarak, bir güzel döverler. Sonra da geldikleri gibi çekip giderler. Köylü yaralı adamı tedavi etmeye çalışsa da, ne kadar edebilir. Köylü dayak yiyene, yahu sana kaç kere dedik konuşma sus. Bak başına neler geldi derler.
Dayak yemesine rağmen, yine de gururlu ve ne yapacağını bilmez durumdaki şahış, erkekliğe de toz kondurmamak için şu meşhur sözü eder. Silahimi aldiler aldiler amma, kilifini de alsalar idi, belam hazir idi demiş.
Sağlıcakla kalın.. İLK VE SON"



Selâm ederim...