yil 1992
hamburgun bir semtinde,bir disco barda barmenlik yapiyordum,iflas zamanlarim.
evlikten ayrilmisiz,ikicocuk babasiyim,yalniz yasiyorum,hep is pesindeyim borclarim ,sorunlarim,icralarim boyumu gectigi zamanlar.

bizim bergedorfta sehir senligi var,merkezi caddeler ana baba günü,
diskotek dopdolu,iceride bir kisilik yer kalmamisti.

ben hemen giris kapisinin yanindaki bardayim, isim basimdan askin,
bizim kürt kazimi farkettim,kapicilik yapiyordu,ve kalabalik kapinin agzinda ,
eliyle koluyla dövüs hareketleri yapiyordu,
cöp kutusunun yanindaki sandelye bacagiyla,bir yetmise varmaz boyumla yardima gidiyorum.
kazimin yanina ulastim, ve kalabalik beni kapidan tam disari itelediler.
birden soguk suya düsmüs gibi oluverdim
elimde gariban sandelye bacagi
yanimda kazim ve iki kürt kardes daha,karsimizda belki dokuz belki on,
saymaya vaktim yok,ellerinde ikibucuk metrelik otoban arasi kullanilan levhaya benzer,kiliclar gibi uzun uzun ucusturuyorlar,hepsi birer deve gibi,on dazlak.

bir kac tane türkiyeli var amma,onlarda pismislar,garantili köselerden seyirdeler.
nerden baksan diskocuyuz,kafamiz heryerden kiyak,kendimi hazreti alinin savasinda hissediyorum.
güleyimmi aglayayimmi,birisine yetisemiyoruz,elimizdeki kücük sopalarla,
biz yalniz savunma oynuyoruz,dikkat sagadan bir tane geliyor,savun kardes.

isin girgiri yönü,
yirmibes metreden bizi büyük komando minibüsünden ,
polis dostlarimiz seyrediyor,kendi hesaplarinca,ona dört esittir bu ülkede.

benim mac on dakika falan sürdü,basari veya kahramanlikta yok,
zaten hep savunmadayiz derken küüüt,
yildizlar gecemi dahada aydinlativerdi,sendeledim,gözüm karardi,beni birileri cekti.

kafam güzel bir yarilmis,bembeyaz gömlegim kipkirmizi,
sakin annem görmesin, gene kan gömlegimde.
ceki düzen verdim saclarima ,halim afganistanda irakta,
american israyel picligine karsi savasan kahraman falan degilim amma,
bir zikkim mecburiyet dolayi istenmeyen köydeyiz,zoruma gidende bu zaten.

gectim isimin basina tekrar
dövüsü susturmuslar
müsteriler beni bekliyormus
hepsi ickiye susamislar
akkord dolduruyorum bardaklari
bugün bu sehirde bayram var.

bir polis dikildi karsima
dedi sikayetcimisin birseyden?
dedim yoook
defol sen
ben cok mutluyum halimden.

niyemi dövüsmüsüz ?
almanyada ilk öldürülen türklerden ramazan avciyi,
hamburgun göbeginde otobüsü durdurup,tüm modern insanligin gözleri önünde
otobüsten indirip cadde ortasinda bicaklarla öldürenlerden birisi,
önceden düsman sonradan pisman olmus,cezalar yemis ufak tefek,
cikmak isterken türk öldüren kulübten
kabak kafalilar pesine düsüp öldürmek istemisler,
bizim bir kayserili arkadasta,onu korumak icin diskoya gizleyip,ölümden kurtarmislar.
isin girgir yönümü.
bizi öldürenleri kurtarmak icin savasmisiz .