Görmek için bakmak lazım derler ve ne derlerse desinler doğrudur. Bir insanı görmek için yüreğine bakmak gerekir. Kolay değildir yüreği görmek yüreğinden geçenleri anlamak… Hele ki kendi benliğini bilmiyenler baktıkları kişide sadece boşluk görürler.Aynada bile kendilerini göremedikleri gibi…. Bilmezler ki yüreğe baktıklarında orda yanan korun aleve dönüştüğünü ve içten içe yandığını... Bilemezler. Bakarlar ama göremezler … Çünki herkese açmaz yüreğini açsada anlamazlar… Nasıl bakılır nasıl girilir o yüreğe bilmezler… Bilselerde kaçarlar.

Kaçmayı yeğlerler… Kaçmanın kolaylığı sarar tüm benliklerini.

Yüreğe bakmak baktığında o alevi görebilmek cesaret ister. Her insan cesur değildir. Bulamaz kendinde cesareti. Kaybolur gider kendi esareti içinde. Kayıplara bir yenisini daha ekler, ekler ki kaybolmanın ne olduğunu bile bilmez giden… Basittir onun için bir nokta kadar anlamsızdır… Gel gör ki görülen gözlerin yansımasında saklıdır tüm benlik. Bakmasını bilmeyen kendini kaybolmaya bahşeder…

Şairinde dediği gibi, ben sana baktığımda kendimi gördüm ama sen kendinde bi beni göremedin… Aynı öyledir. Bakmak bile yürek ister… Bakmanın yüceliği kendi benliğimizde gizlenir… Ta ki bakmasını öğrenene kadar…


Yaralı Yurek
02.04.2009 23:16