karalamalar [3]
(27.02.2009 )Bugün hava yağmurlu.Hafiften çiseliyor.Tezgahın üzerini kaplıyacak şekilde 4x8m.lik naylonu yanımdaki tezgahların demirlerine sağlam şekilde bağladım.Kar,yağmur pazarcıyı yıldrmıyor.Bizlerin gözünü korkutan,fırtına ve aniden peydahlanan hortum.Çatılara fırlatılan çadırlar,havalarda uçuşan tekstil ürünleri,tezgahların yıkılmaları,zamanla karşılaştığımız canlı manzaralardan sayılır..Pazarcılar, tezgahlarını kurarlarken birbirleriyle günlük olaylar hakkında hemen iletişim kurarlar.Pazarcının antenleri her taraftan algılamalar yapar.Bugün, kim hasta,hükümetin kömür yardımları ne durumda,krizin boyutları nasıl,galatasaray-bordax maçı ne olur.Hepsinin de yorumları yapılır,tezgahlar kurulurken.Şimsi ise farklı bir konunun kriteri yapılıyordu.Pazarcı Adem’in iki gün önce kamyonu çalınmıştı.,evlerinin önünden.Gece saat ikide uyandığında kamyonu göremeyince beyninden vurulmuşa dönmüş.Elinde bıçakla don -gömlek gecenin karanlığına fırlıyor,şuursuzca..Ne yazık ki,hırsızdan nasibini almayan pazarcı yok sayılır..Adem’in iki günü, kamyonu aramakla geçti.Bizler de kendi kendimize yorum yapmakla uğraşıp durduk.Sonunda aynı gece İstanbul yolunda ikinci otoban gişelerine yakın jandarma kontrolünde hırsızlar,panikleyip kaçıyorlar.Kamyon , bulundu.Adem,"pire gibi çocuk" derler ya,işte öyle.Bebekliğinden beri pazarda imiş.Genç,dinamik.Çelimsiz görünümüne rağmen anası ile birlikte 12m.lik tezgahı kotarıyorlar.Ateş düştüğü yeri yakar,derler ya,doğru.Ben de dört yıl önce İstanbul Merter’de mazda minübüsümün içinden mallarımı çaldrmıştım.Koca metropol,insanı bile yutuyor.Adem,hala olayın etkisinden kurtulamamış,anlatıp duruyor...Geçmiş olsun Adem kardeş.Lanet olsun alın teri hırsızlığı yapanlara.


(27.02.009 tarihli günlüğümden alınma)

Ayhan Sarıkaya