Zil çaldı.

Heycanlanmadım. Biliyordum ki gelen yine o sevimsiz hayaldi. Açmadım. Tekmeledi.. Yumrukladı kapımı. Kırmasından korkmadım da. Diğerlerini getirir diye açtım kapımı.

” Yalnızım ” dedi. ” Sende öylesin değil mi? ”

Başımı salladım sadece. Geçti yatağımın kenarına oturdu. ” Dinlemen lazım ” dedi. Susuyordum zaten. Anlatacakları vardı besbelli.

” Beni o gönderdi ” dedi ve sustu. Bir şeyler bekliyordu benden. Öylece hareketsiz kaldım. Kalktı yanıma geldi. Ellerimi tuttu ve avucuma bir cd bıraktı. ” O gönderdi bak bu senin ” dedi.Kayboldu sonra tıpkı onun gibi.

Kendime gelmem uzun zaman aldı. Ve beni kendime getiren. Onun söylediği şarkıydı.

” Bak yüzüne..

Dolmasın gözlerin sevdam..

Kurban olurum gözünden akan..

Bir damla yaşa..

Bu gidişin. Elbet dönüşüde var canım..

Sonuna kadar sabret.. “