karalamalar (4)
Kızımı ,okula bırakıp, eve geri döndüm.Evle okul arası yakın .Sadece sitemizin önündeki trafik başlı başına bir kabus.Veliler çocuklarını karşıya geçirmek zorundalar.Yoksa her an kötü şeylere gebe.Yeşilden kırmızıya dönüşürken geçmeye çalışan arabalar,azrail gibiler sanki...Ev temizliği,bulaşıkların yıkanması derken zaman geçti.Tezgaha geri dönmeliyim.Karım zor durumda kalmasın.Bugünlerdeki hava muhalefeti,bizleri zora sokuyor.C blok apartmanımızın dış kapısına yönelmiştimki ivedi bir haraketlenmeyle karşılaştım.10 nonun sahibi arkadaş telaşla arabasından indi."Hayırdır"gibilerinden baktığımda"-Abi ,eve hırsız girmeye çalışmış."dedi.Pazara gitme rotamı biraz geciktirecektim.,anlaşılan.Birlikte asansörle 4.kata çıktık.Kapının her iki kilit yerleri zorlanmış.Ev sahibi,içeri girmek istedi.kapı açılmadı.Kilit bozulmuş olmalı.Birazdan hanımı da işyerinden geldi.Onda da telaş ve korku,yüzü sapsarı olmuş kadıncağızın.Bakıcı kadın, çocukla dineliyor.Arada bir "ah evden niye ayrıldım".diye mırıldanıyordu,suçluluk psikolojisiyle.Bir üst komşuya oturmaya gitmiş.Polisi beklerken,apartman sakinleri,zillere kim bastı diye soruyorduk.Ortak kararımız: "Elli-altmış yaşlarında yoğurt satmak isteyen köylü tipli biriydi.."Az sonra iki polis geldi,ardından,çilingirci de.
Çilingirci,kapıyı açmaya çalışırken apartman sakinlerinin ortaya attıkları görüşler ayrı bir sohbet havası yaratmıştı sanki. Kimisi:"-Ücretli kapıcı tutalım"Bir diğeri:"-Dış kapı girişine kamera yerleştirelim."Bir diğeri de "-İçeri de pitbull köpeği besleyelim."diyordu.Polis: "-Ne yaparsanız yapın,bildiklerinden vaz geçmiyorlar." dedi.Bu arada yoğurtcuyu anlatmıştık.Adam, sabıkalıymış.Yoğurt satması bir senaryo imiş.Nihayet kapı açıldı.Polis:"-Öncelikle yatak odasına bak" dedi.Ev sahibi "-Girilmemiş"dediğinde derin bir nefes aldık.Hırsızlık olayı başarısızlıkla bitmişti.Ne yazıkki hepimizin içine kurtcuklar düşmüştü."-Ya bize de olursa..."
(28.02.009) Günlüğümden alınma
Ayhan Sarıkaya