Deli dolu gecen bir cocuklugun ardindan buyudugume bazen isyan ederim gerci isyanlarim kendime..Cocukken yaramazdim muzurluk yapmayi severdim evimizin bahcesindeki koca dut agaci cok cekmistir benden her kizdigimda en yuksek dalina cikar beni arayan tum mahalleyi seyretmek hosuma giderdi .onlar ararken ben bakar gulerdim gerci sonralari alisti herkes benim nerde oldugumu artik ogrenmislerdi okula giderken Sabah uyanmak zor oldugunda bahanelerim hazirdi bu Sabah hastayim.ama yinede okula giderdim nerden bile bilirdimki ilerde okuma hevesim deli bir tutku gibi icimde yer edecek ama okuyamayacagim kucukken istemedigim seyin aslinda ilerde icimde bir tutkuya donusecegini..! Sonralari hep okumakla gecti gunlerim en cok o yastayken tombiks, teksas okurdum tuaf ama boyleydi daha sonralari elime gecen her kitabi okumaya basladim her gun azar isitirdim yinemi gomuldun kitap aralarina diye bazen kacar odama saklanir uyuyacagim derken yine gece yarilarina dek okurdum. Ve simdiki cocuklara sesleniyorum elinizdeki firsatlari iyi degerlendirin ve en onemlisi egitim ilerde benim gibi zamana gec kalmayin okumayi ogrenmeyi kendinize hedef bilin yuce ulu ataturkun soyledigi su kelimelerle noktaliyorum …!Biz cahil dediğimiz zaman, mektepte okumamış olanları kastetmiyoruz. Kastettiğimiz ilim, hakikati bilmektir. Yoksa okumuş olanlardan en büyük cahiller çıktığı gibi, hiç okumak bilmeyenlerden de hakikati gören gerçek alimler çıkabilir.
Gul ozcanli