Buluta bıraktım yüreğimi.Taşısın dilediği yere.Beyaz bir buluttu belki görmüşsünüzdür .Bir rüzgar bulutu aldı. Yüreğim,gözlerimde. Adalar Denizi’nde boşaldı damla damla... Kıyılar boyunca...Damlaların içinden geçen ışık maviyi seçti.”Bak yağmur yağıyor “dedi bir çocuk denizi gösterip.Oysa yağan bendim.
Sonra Güneş’in sarı saçlarını salıp maviliğe, taradığını gördüm.Denizin üstü adeta ışıklandırılmış gibiydi.Adalar Denizi’ndeyim. Kıyılar yeşille maviyi giyinmiş.Begonviller,beyaz badanalı iki katlı evler..Ve işte zeytin ağaçları.Zeytin ağaçları bana hep bilge kişileri hatırlatır nedense.Bu çok uzun ömürlü,hayatını insanlara şifa dağıtmaya adamış,nice tahtlar-taçlar görmüş,nice savaşlara tanıklık etmiş güzel ağacı selamladım.
Bir yelkenliyim şimdi.Bembeyaz yelkenim. Rüzgarı ile hayat buldum.Kekik kokulu kıyılar,binlerce yıllık izleri ile karşımda Anadolu.Havalanan bir kuş oldum yelkenken. Marmaris’e girmeden önce tepeden baktım Gökova Körfezi’nin içinde erimeyi istedim.O kıyıları bekleyen bir mandalina ağacı da olabilirim pekala.
Rüzgara yazdırdım kendimi.Taşısın dilediği yere.. İstanbul-2009