V E T İ R E

Bir zamanlar "vetire" diye bir kelime varmış.
Ben "vetire"ye yetişemedim.
Bizim zamanımızda "müddet" kelimesi vardı. "Müddet aşağı, "müddet" yukarı.
Bir sabah uyandık ki "müddet"de kayıplara karışmış. Tıpkı "vetire" kelimesi gibi kayıplara
karışmış. Ara ki bulasın.
Yeni kelimemiz "zaman"dı. Bu defa "zaman"ı sevmeye çalıştık. "Zaman""ı zaman zaman
unutsak da, hatırlamamız pek mesele olmuyordu. Bu kelimeyle epey tebelleş olduk.
Bu kelimeye tam alıştık, diyorduk ki, "zaman" da sizlere ömür.
Yerine "vakit" diye yepyeni bir kelime geldi.
"Vakit.." Yeni oyuncu buydu. Bu kelime mülayim gözükse de, alışmak kolay olmuyordu.
Amma nihayet, dilimizin bir kelimesiydi; alışacaktık ve kullanacaktık.
Biz bu mevzulara kafa patlatırken, "vakit"in de kuyusu kazılmıyormuş mu?
Artık, "vakit" yoktu, "süre" kelimesi vardı.
"Süre" kalıcı gibiydi. Güçte olsa, alışmaya ve kullanmaya çalıştık.
"Vetire", "müddet", zaman," "vakit," "süre.." derken bu mefhum epey macera yaşamıştı.
Efendim, kulaktan kulağa bir fısıltı dolaşıyordu.
Güya "süre" gidiyormuş da, bunun yerine "süreç" diye yeni bir keliime geliyormuş.
Yalan değil, Allah sizi inandırsın "süreç" geldi, lök gibi de oturdu.
Merak ettim. İngilizce’de bir "time" kelimesi vardı. Bizim zavallı "vetire," "süreç"
olduğuna göre, "time" kimbilir, ne hallere gelmişti?
İngilizce bilen bir arkadaşıma "time" ın macerasını sordum.
Hayret vallahi, "time" dimdik ayaktaydı..

T A S D İ K

Dilimzde bir tasdik kelimesi var..dı. Şimdi tasdik kelimesi onay oldu.
Peki.. bir de tasvibimiz var.
"Tasvip" yerine hangi kelime geldi veya gelecek?

A R A B A

Otomobili araba yaptık.
Peki.. at arabasına ne diyeceğiz?
Peki.. yaylalarda, tekerlekleri çam ağacından yapılan ve inişlerde kullanılan arabalara
ne diyeceğiz..?

Ş A N S

Bazen ( hem de koca koca insanlardan ) işitiyorum:
"... onun sınıfta kalma şansı kalmadı. ..."
Kardeşceğizim, sınıfta kalmak şans değil, bal gibi bir şanssızlık.
Cümlenin doğrusu, şöyle olmalıydı
"... onun sınıfta kalma ihtimâli kalmadı. ..."