...kaç kaça bildiğin kadar ardında seni sana benzeyen bir gölge kovalıyor her adımın bir öncekinden daha fazla kısalırken her ara yetişilmez menziline varamayan düşlerden ibretken düşünme eskiyi.
bir zamanlar ünlü bir yazar ne demişti "yine yenildin bir daha dene bir daha yenil daha güzel yenil..." işte şimdi bu son yenilgi boğanağında sen ağla çünkü senden başka ağlayacak kimsen yok kendine unutma seni yalnız zen yüceltirsin ve yalnız sen alçaltırsın oysa kurduğun o ütopik düşlerde ne diyordun ben seviyorum diye elma da beni sevmek zorunda değil ama o yaban yazarın dedine kulak verirken ıskaladığın olmak yada olmamak seni çok öteleri itiyor ve sen hala o içi doldurulamayan kelimenin peşine kayıpsın hiç deyip çıkamıyorsun işin içinden.