MİLLET VE..

Şaır ve Yazar Muhterem Yavuz Bülent Bâkiler’e göre "ulus" Türkçe bir kelime değil. "Ulus",
"millet" kelimemizin karşılığı olarak kullanılıyor. "Ulus devlet" deniliyor. Yanlış; çünkü, böyle olunca "millet
devlet" sözü çıkıyor. Bu güyâ "millî devlet" mânâsına geliyormuş. Amma olmuyor ki.. Sahi,
bir de "ulusalcılık" var. "Ulus" kelimesi Türkçe bir kelime olmadığına göre, her türlü (-sel )
ve (-sal) ekleri de yabancı menşeli ise, ortada sâdece "cılık" eki kalıyor ki, o da tek başına
bir şey ifâde etmez."Kel başa, şimşir tarak" hesabı.. Sonra "millet", "ulus" olursa, TBMM n’olacak? Mlletvekili n’olacak?
"Millî" kelimesi "ulus" olunca, Milli Eğitim Bakanlığı n’olacak? Sonra efendim MTTB
var, milletlerarası var, milliyetperver var.. Var oğlu var. Türkçe olan "millet"kelimesini, Türkçe olmayan bir kelimeyle değiştirmekle iş bitmiyor. Diğer kelimeler arkadan
-adeta- arkadan sökün ediyorlar. Ne ise mesele bizim haricimizde. Çünkü bizim ne güzel
"millet" kelimemiz var.

" ADINA" MODASI

Türkçe’de moda olmaz. Amma üretiliyor. Şimdi, "için" yerine "adına" diyorlar. Ne alâkası
varsa.. Meselâ bir cümle: "... halkın kuşları tanıması adına. ..." Ne alâkası varsa? " Halkın
kuşları tanıması için" desene be kardeşim.

ŞART

Güzel kelimelerimizden birisi de "şart" kelimesidirr. Âdeta bizimle içli-dışlıdır. İmanın şartı, İslam’ın
şartı, abdestin şartı, gusûlün şartı.. deriz. Şimdi, "şart" kelimesine "koşul" diyorlar. "Koşul"
daha ziyâde, atın arabaya koşumasını hatırlatıyor. Baba, oğluna seslenir: "Oğlum, atlar
arabaya koşuldu mu?="
Şuursuz insanların "koşul" u kullanmalarına şaşmam da, bâzı şuurlu zannetlğim insanların
"şart" yerine, "koşul"u kullamalarına çok üzülüyorum.

TEŞEKKÜR:

Yazımızı okuyan herkese ve husûsiyle,
Sevgili Yağmur Öncesi’ne ve
Hicâbi Çalşkan’a çok teşekkür ederim.