Senle yaşadım massallarda bile inanıLmayacak kadar oLan mutLuLuğu oysa şimdi yıldızların uzak olduğu kadar uzaksın bana... Şuan SuskunLuğunla konuşuyorsun benimLe.. Yokluğunla kavratıyorsun acıyı .. Bugün ilk tanıştığımız yere gittim .. O gün sandaLyeler bana kraL koltuğu fincanlarsa aLtından geliyordu sanki .. Oysaki şimdi bir kaç yıkık tabure ve çatlak fincanlardan ibaretti herşey .. Bir kahve söledim .. En az sensizLik kadar acı .. O gün senle yudumladığım kahveyi şimdi sigaramla birlikte yudumLadım .. Az sonra eve yürümek için yola vardım .. Yürürken önüme bir çocuk çıktı .. Neden ağLıyorsun ? dedim .. İstediğim çikoLatayı annem bana aLmadı demişti.. Oysa çocuk bilmiyordu büyüyünce nerdeyse hiç istediği şeyLerin oLmayacağını .. Çocuk hayatın kirLiLiğini bu yaşta öğrenmesin diye bir çikolata aldım ve verdim .. Tekrar yürüdüm ve düşündüm küççüken ve büyüdükten sonra oLan hayatımızı .. Küçükken bir çikolata pahasına ağladığımız hayat daha da acımasız oLmaya başLamıştı .. Sonunda Eve vardım .. Hemen Yastığıma uzandım .. Şarkımızı açtım ve uyumaya çaLıştım .. Yastığım kokuyordu .. Anlamadım ve bir daha derin derin kokLadım.. AnLamıştım .. Bu senin kokundu .. Ve hayat bir kez daha acımasızlığıyla hatırlattı varLığını ..