Senin gelişini bir ağustos günü haber aldık.
Biraz korkuydun bizde onüç yıl aradan sonra,biraz neşe ,belki biraz kıskançlık adını koyamadık çocuk yüreğimize.
Ansızın geldin bütün güzel şeyler gibi hayalimize.
Bilemedik bu kadar sabırsızlıkla kucaklamak isteyeceğimizi bu kadar yürekten seveceğimizi.
Tam bundan yirmi iki koca yıl önce ansızın yasadığımız heyacan, merak, bekleyiş ,şaşkınlık ,bir e on kala bitti.
Artık küçüçük yüreğin kocaman sevgiler yaşattı bize.
ÖYLE KORUNMASIZ ,ÖYLE KÜÇÜK VE ŞAŞKINDIN Kİ nasıl koklayacağımızı bilemedik.
İsmini vermek için çektiğimiz kura ve senin isim annen oluşum ,belki daha çok bağladı beni sana.
İlk gülüşlerin,ilk sözcüklerin ve ilk yürüyüşün daha dün gibi aklımda.
Biraz kızım oldun benim,biraz kardeşim.
Annelik duygularını tattım sende.
Ağlarken susturmaya çalıştığım,kandırıp uyutmaya çalıstığım.
Günler günleri kovaladı ve sen hızla büyüdün.
Öyle çok özlüyordum ki ayrı kaldığım da ,hasretin o kadar büyüktü ki yokluğunda.
İlk aşkını bilemedim ama son aşkını biliyorum.
VE SENİ ÇOK SEVİYORUM....ÖZGEN
Sana verebilecğim en anlamlı hedıyenin sana olan duygularım olduğunu düşündüm.
HER ZAMAN SENİN AYAKLARI YERE SAĞLAM BASAN NE, İSTEDİĞİNİ BİLEN BİRİ OLMANI İSTEMİŞİMDİR .
ŞİMDİ BAKIYORUM SANA VE SENLE GURUR DUYUYORUM. HER ZAMAN SENİ ÇOK SEVEN ABLAN.....