bana sevda sorma gücendim aşklara,işim olmaz artık pembe rüyalarla.bana hissetmek deme senden sonra hiç birşey hissedemedim yüreğim felç oldu kalbim uyuşturulmuş diş gibi hiç birşey hissetmiyor.böyle değildim ben pamuk şeker görünce ağlardım,annemde para istiyince ağlardım hiç düşünmedim hayatımda insan oğlu için ağlıyacağımı.Babamın işden gelmesini bekledim sadece yıllardır babam mutlu etti beni.Annemim yemek yemiyorum die bağırması ağlamıyorum die daha da bağırması ağlıyınca ağlama demesi,içimden ne ya ağlamaktamı yasak dediğim günleri anıyorum.Ozaman ki mutluluğumu arıyorum şimdi ise gözlerim bomboş ellerim çaresiz kalbim ise eski tarihi binalar gibi içinde olanalar orda kaldı daha hiç birşey giremedi kalbime.2 öncesine kadar kalbimi onarıcak bi mimar buldum oda beni dolandırdı kalbimi aldı kaçtı.;Ama yanıldın aslanım ben kelepçe vurdum kalbimle ruhumun arasına senin aldığın kalbimin kahbeliği saf kalbim yine yerinde