Güllü, yine çiçek satmak için sabahın köründe Kadıköy meydanındaydı.Kaç yıldır çiçek satıyordu kendisi bile unutmuştu.Tam bir aydır her gün aglıyordu.Küçük oglu Oguzhan’ın kalbi delik çıkmıştı.Çok para lazımdı.İyi ki vicdanlı bir zengin çıkmış, ameliyat parasını karşılayacagını söylemişti.
Güllü de ameliyatta belki lazım olur diye bütün bileziklerini bozdurup çantasına koymuştu.
İnşallah Oguzhan’ım kurtulur dedi. Bir anda bir motorsikletli kapkaççı çantasını kapıp götürdü.Güllü koştu ardından, bagırdı;
____Bırak çantayı o paralar Oguzhan’ımın ameliyat parası dedi.
Koştu,koştu ardından.....Dermanı kesilene kadar koştu....Başı döndü. Her yer dönüyordu.Yere yıgıldı kaldı....
...........Hafifledigini hissetti.
Uzun bir yol göründü....Yürüdü...sonsuzluga yürüdü..........
..........................................................................................................
.........Dur dedi,
Durmuyordu hayat durmuyordu...
Hayat kolay degildi.
Ekmek parası zordu..
Her zaman zor olacaktı...
üşüdü.
Soguktu..
Yalnızdı.....
Yürüdü karanlıkların üstüne ,
Yürüdü..........