Despotluğum devam ettikçe,insanlara yabancılaşıyordum.
Artık kendimi biraz daha yalnız,biraz daha korkak hissetmeye başladım.
Kaçıp gitmek,bana ait bir cennete kavuşmak istedim.
Sığınacağım her limanının yine bir kadın olacağını bildiğim için bu isteğimden vaz geçtim.
Çünkü ben kayıtsız ve koşulsuz her kadının yanında yine erkek olacaktım.
Ayağıma vurulmuş bu prangalarla artık hiç bir liman tekin değildi.
Hayatın tekin olmasını sağlayacak yegane şey,ERKten vazgeçmemdi.
Bu kararı verdiğimde,yaşımın 52 ‘ye vardığını fark ettim.
Yüreğimde kırılan her şey cam kesiği gibi içimi kanattı.
İç kanamalarla geçen bu alt-üst oluşum,şimdiye kadar ıskalayıpta yaşayamadığım bu hayata kavuşturdu beni.
Bütün ihtişami ve edebiyle erkekliğimi yere çalarak koşmak istiyorum.Kimlikli ama cinsiyetsiz,kişilikli ama cinsiyetsiz,İnsan fakat cinsiyetsiz…..
Ulaşmak istediğim o hayali zirveye erkek olarak zaten ulaşmam mümkün değil.
Şimdi yıllarca sırtıma asılan onca yükten,gövdeme monte edilmiş ağırlıklardan kurtularak yürümek istiyorum.
Ey sevgili;Erkekliğimin seninle yüzgöz olmuş bunca kabalığı,yok ediciliği ve zülmü karşısında utanıyorum…!
Ama seninle başı sonu belli olmayan bu yolu da birlikte yürümekte istemiyorum.
Kim bilir bu yolculuk hangi uçurumun kenarında durdurur beni.Hangi uçurumun cazibesine kapılıp,erkeğe bulaşmış gövdemi yere çakarım.
Kadınım;Ben bana verilmiş bütün yetkilerimden ferağat ediyorum.
Rolantiye alınmış hayatımın sessizliği içinde,yeni keşiflere ve yeni mutluluklara yüreğimi açıyorum.
İlk keşfime ,kendimi keşf ederek başlıyorum.
Yasaklanmış ana dilimin hatırına,Bu güne kadar kullandığım ‘’ERKEK’’dilini kendime yasaklıyorum.