Ruhum can çekişiyor , Çıkmak istiyor bu bedenden .. Her gün çekip gitmek isteyen , acıdan yorgun düşmüş bir bedenin içinde durmak istemiyor artık .. Bitkin düştüm artık direnemiyorum sensizliğe .. Ellerini alıp gittiğin gün ellerimde bıraktığın hayal kırıkları ruhuma batıyor şimdi .. Gözlerimde, gözlerinin olmamayışını anlayınca sensizlikle tanıştım bir kez daha .. Bir kez daha yenik düştüm gözlerine .. Uyudum .. Kalktığımde herşey biticekti ve herkes yeni hayatına başlayacak diye düşünerek .. Ve güne başladık hiç birşeyin değişmediğini görünce anladım hayyata ya kaybeden olacaktı yada kazanan .. Ya mutLu olan yada umutsuzluklara gömülen .. Hastalıklı kelimelerim sensizliğimden.. Sensizliğimden bu yakarış .. Sesin şimdi kulaklarımda Kalabalığın içinde bi tek senin sesin ruhumun içtenliğinde.. Tüm acımasızlığıyla saldıran hayatın içinde bir gün bitiyor yine.. Bu hayat fırtanasının içinde son kez bir yere savrulmuştu herkez ve savrulduğumuz yerler hiç aynı olmamıştı .. Savrulduğum yerde sensizliğin farkına varıp köşemde ağlıyorum Sensizliğin bitmediği bunca aydan arta kalan bu yazıda son satırlar kaybedenden..