Karanlık bir Mayıs akşamının koyu karanlığında ve geç saatinde kaldırımdan nefes nefese kaçan yüzü belirsiz karanlık yüzlü adamın nefes sesleri ve ayak seslerinin çıkardığı gürültü ardından ister istemez şüpheler bırakıyordu. sonra kaçarken eliyle sımsıkı tuttuğu çantası bir sır taşıyordu. Tak tuk ayak sesleri karanlıkta sevişen kuşların muhabetlerine bir balyoz gibi inerken kuşların pır pır sesleri gökyüzünde uçuşan melekleri andırıyordu. Karanlığın sükutu kaçmıştı artık çıkan gürültüden rahatsız olan mahalle sakinleri yarı uyuşuk bir hadle kimisi balkona kimisi penceresinden kaçışan adamın ardından kaçan yığmaca insanlara bakıyordu. Bir ses:
-Tutun şunu imdatttt...
Herkes telaş içindeydi kalabalık ayak seslerden sonra sokak yeniden sükut buluyordu.
Gece iyiden iyiye koyulaşmıştı göz gözü görmüyordu. Karanlık bir perde gibi inmişti gökyüzünden. Kaçan yüzü belirsiz adama,Ay meşale gibi yol gösteriyordu. Adam artık gözden kaybolmuştu ki acı acı çalan siren sesleri az ileride kimliği belirsiz bir adam cesedi ve çantasında bir ağrı kesici.
Diğer günün sabahında gazeteler şöyle diyordu;
- Yürek acıtan ölüm...
İşşiz ve dilsiz olan Umut akın Gece aniden başı ağrıyan annesine ilaç bulabilmek için bir eczaneden çaldığı ağrı kesici haplarla karşıdan karşıya telaş içinde kaçarken bir arabanın altında kalarak can verdi.