Sevgili öğrencim Zühre KAYA’nın anannesinden aktardığı, AYDIN ili Germencik ilçesi Çamköy, Dampınar ve Habipler yöresinde geçmiş, köylerle ilgili efsanelerden bir tanesini paylaşmaktan gurur ve onur duyuyorum. Saygılarla.

"Bir zamanlar Hızır’ın biri varmış, bazısı Derviş de dermiş. Bu Hızır’ın ne olduğu, kim olduğu bilinmezmiş.Sır içinde sır olan biriymiş. Bir baktın mı varmış, bir baktın mı yok. O yüzden ki böyle bir şey demişler. Bundan dolayıda bazıları bu hikayeye inanır, bazıları da inanmazmış.
Hızır dilenci kılığına girerek diyar diyar, köy köy, kapı kapı dolaşırmış. Her uğradığı yerden bir şeyler istermiş. Yolu Çamköy’e düşmüş. Sokakta oturan birkaç kadından su istemiş; ama kadınlar eve gidip su getirmye üşendikleri için:
- Sana su vermeyeceğiz, demişler.
Hızır’da demiş ki:
-İnşallah kuyu sularınız içilmez, siz de benim çektiğim susuzluğu çekersiniz.Oradan Dampınar köyüne gitmiş. Köye vardığında oturanlara demiş ki:
-Allah rızası için bana yemek verin, açım. açlığımdam öleceğim.
Tamam, deyip karnını doyurmuşlar Hızır’ın. Hızır yiyip içtikten sonra şöyle dua etmiş:
-Genciniz kocamasın, yani gençleriniz kocayıp ıstırap çekmesin.
Daha sonra habipler köyüne gitmiş.Köye varınca da :
-Kaç gündür yollardayım. Bana yatacak bir yer, bir yatak verir misiniz, demiş.
Köylüler, olmaz hırlı mısın, hırsız mısın; nerden bileceğiz,demişler.Hızır’ın kalmasına izin vermemişler.Hızır da:
-Haneniz 69 olsun 70 olmasın. demiş. Ve o gün bu gündür 70 olmamış.
Zannetmeyin bunlar sadece efsane, hikayedir. Hepsi gerçektir. Belki gerçek olmaz dedirtecek efsanelerimizden gibidir; ama asla öyle değildir."
,