Aşkım,seninle ilgili hiçbir şeyden şikayetci değilim.
Bu sabah köy çok güzeldi bir bilsen.
Öyle huzurlu,öyle sessiz,öyle sıcaktı ki
yani köy huzur doluydu,sessiz ve sıcaktı ve çok güzeldi.
Dün gece çok geç yattım,şimdi öyle yorgunum ki.
Şu anda yatmaktayım,uyuyacağım.
Ancak bir kaç kelime daha yazabilirim..
Sana bu mektubu yazarken parmaklarımda sana olan
aşkımı hissedebiliyorum.bunu sadece bedenimde değil
vücudumun herhangi bir parçasında hissedebilmek müthiş bir şey.
Hep aklımdasın.Benimle yaşıyorsun gece gündüz.
Şimdi benimle uyuyacaksın.Hoşcakal,hoşcakal demek istemiyorsan
rüyalarıma konuk ol.Rüyalarıma girme nezaketini göstermiyorsun
hiç,keşke bu akşam girsen.BU mektubumla öpüyorum seni,sonra
ışıkları söndürüp gözlerimi kapayacak ve dudaklarımda dudaklarının tadını
hissetmeye çalışacağım.Kollarının belimi sardığını hissedeceğim.
Böyle uyuyakalırım inşallah..

Simon de Beauvoir dan Nelsona..