Sevmek birbirine değil, birlikte aynı noktaya bakmaktır. exupery
hayatimizedebiyat
hayatimizedebiyat

AĞAÇ VE İNSAN

Yorum

AĞAÇ VE İNSAN

0

Yorum

0

Beğeni

0,0

Puan

3801

Okunma

AĞAÇ VE İNSAN

AĞAÇ VE İNSAN

Sonsuzluk ifadesinin verildiği, fakat bir hayatın sonsuzluğu ifade etmediği ikili bir aşamayla gerçekleştiği kısır döngüsüyle oluşan hayat, tıpkı bir ağacın şekline benzer.

Evet insan adeta yaşayış bakımından bir ağacın yaşayışıyla aynı etkenleri yaşar.
Önce avucumuzda koklamaya kıyamadığımız mis gibi kokan tohumlar vardır. Bunları tarlaya ektiğimizde filizlenecekler. Daha sonra da fidan olmaya başlayacaklar. Öyle şirin görünecekler ki bakmaya kıyamayacağız. Hiç farkına varmadan koca bir ömrü o fidana adadığımızı anlarız zamanla. Ama biliriz ki verdiğimiz emeklerin hiçbiri boş yere gitmeyecektir. Çünkü o fidan şimdi ağaç olmuş. Ve büyük bir gülümsemeyle adeta hayata dört elle bağlanmış gibi bize gülümseyerek bakar. Göz göze geldiğimizde bize bir şeyleri anlatmak istediğini anlıyoruz. Adeta birikmiş bir sevgi yumağı gibi gelir insana. Ellerimizi sıcacık yüreğimizle ona uzattığımızda bize meyvesini verdiğini görürüz. İşte o zaman gözlerimizi kapatıp şöyle bir eskilere döneriz. Ve eskilere baktığımızda anlarız ki hakkettiğimizi kazanmışız. Zamanında o tohumu toprağa koyduğumuzu ve filizlenmiş o fidanı suladığımız anları hatırlarız. Ona verdiğimiz emek ve değerleri hatırlarız. İşte o zaman anlarız ki hiçbir şey boş yere gitmemiştir.

Evet hayat böyle bir şey olmalı. Yani hayatın içerisinde var olan varlıkların bir parça olarak hayata katılması bu şekilde meydana gelir ve her varlığa göre farklı bir yaratılış tarzı biçilmiştir.

Hayat varlıksız, varlık hayatsız bir düzende oluşmadığı gibi canlılar da bir düzen içerisindedir.

Hayat ve ağaç, işte ikisinin yaşam biçimi. İkisi de birbirinden ayrılmaz bir ikili gibi yaşam açısından. İnsanlar da aynen böyledir. Doğarlar büyürler ve eğitilirler. Eğitilerek meyve verirler. Yoksa nasıl ki kuru bir ağaç meyve vermezse bilgisiz bir insan da bir şeyler ortaya koyamaz. Bir günde düşündüğümüz aslında hayatımızın akışıdır. Mevlana’nın da dediği gibi:’’Handım, Yandım, Piştim.’’ Bizim de hayatımız dört mevsimden ibarettir. İlkbaharın güz yağmurlarıyla bilgiye bir adım daha koşalım.

Bilgi elde edildikçe insana mutluluk verir.


KADİR YILDIZ
11 SOS-B
27 02 2009

Paylaş:
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yazıyı Değerlendirin
 
Ağaç ve insan Yazısına Yorum Yap
Okuduğunuz Ağaç ve insan yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
AĞAÇ VE İNSAN yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL