canımıniçi,bu mektup sana...hiç okumican bi mektup belki bu...ama yinede yazıyorum işte...içimde hergün ağlayan bu sevdaya ne kadar kahrolma desemde parça parça azalıyomu,acılarla dahadamı büyüyo anlamadım..mutsuzum,mutsuzuuum diye bağıran yüreğime kulak asmadın ya gönlüm sana ne dese azdı ama susunca dilim,ozaman isyan etti kalemim...bu kadar susmayı,içe atılan onca dil yarasını kaldıramadı kalem...
canımıniçi,bu mektup sana...göz pınarlarımdan akan yağmur damlaları yazdı bu mektubu sana...bu akşam ne kadar haykırsamda hiç bişey ilaç olmazdı yürek yangınıma ,bu mektuptan başka...yağmur damlalarından başka...ağlıyorum,ağlıyorumda nerden geliyo bu değirmenin suyu...acı ağlamakla bitermi,bu okyanus çekme suyla azalırmı biraz olsun..bu mektubu okuyanlar dertlerime ortakmı olucaklar,yazarken,içimi böyle döküp rahatlıyorumda, mektup bitince ne olucak..
canımıniçi,bu mektup sana... ağladığımı bilenler alış diyorlar bana..hayat böyleymiş,böyle gelmiş,böyle gidermiş...leyla mecnun ,aslı kerem eskidenmiş..ayaklar bitek masallarda yerden kesilirmiş..bide mutluluğu kim kaybetmiş....
canımın içi bu mektup sana...nede olsa,söz uçar yazı kalırmışş...






DAMLA TAŞKIN