Nasıl başlarız yazmaya? Önce karar mı veriririz? Yoksa anlık bir şey midir yazmak ...YAzmak bizlerin sevdiği bir şey midir? Ona ne denli bağlıyız onsuz yapabilir miyiz..? Hiç ama hiç bilmiyorum ...Bazen içgüdüsel bir şey diyorum kendi bünyeme. Ruhlarımıza huzur veriyoruz belkide ...Belki bir ihtiyaçtan sonra doğuyor şiir.Kendi tutsak yaşamımızdan uzaklaşıyoruz bir anlıkta olsa ..İçimizde ki çığlığı özgürce salıyoruz etrafa.

Şiir çoğu zaman yaşanmışlıktır da, yaşanılanı anlatır işte..Bir insanın başına çok şey gelebilir yaşadığı hayatta ..Bu da şiirlerine yansır işte burada şiirin bir kalıba girmemesi gerektiği ortaya çıkar,Bu durumda şiir içinde her şeyi barındırır..Çünkü bir insanın başına hayatı boyunca bir çok şey gelebilir, aklımıza hayalimize gelmedik şeyler..bu yüzdende sınırlandıramayız şiiri ..Şiir bir boşluktur aynı zamanda.

Ve hiç bir şiir içinde trajedi içermez.....Şiirin trajedisi diye bir şey yoktur ..Şairin trajedisi vardır sadece ..Şair yaşar ve Şiir iletir.

Şiir bir aldatmacadır, kandırır bizi ve oturduğumuz yerden hayatı görmemizi sağlar ..ve bazende yanılmamızı ...Şiir vardır ve var olmalıdır.Çünkü hayat tek başına hiç de çekilesi değil ...


ARDA