Hep derler ya aşk gelip geçen ve geçerkende birçok şeyi alıp götürendir diye..Aslında hiç geçmeyen bir varoluştur..Öyle anlar gelirki yanınızda oldugunda hiçbirşeyin sizi alıp götüremeyeceğini düşünürsünüz.O an bütün gücün sizde olduğunu düşünürsünüz..Aslında güç yanınızdadır ve sizi öyle bir yönlendirir ki sanki herşey sizin etrafınızda dönüyormuş gibi gelir.Ama bu gerçekte böyle değildir..Siz sadece rüzgar içinde bir toz zerresinden başka birşey değilsinizdir.Sadece rüzgara ayak uyduran bir toz zerresi..Bazen yaptığı şeylere bir anlam veremezsiniz.Çünkü yaptıkları ile ilgili hiçbirşey söylemez ve anlatamayacağını söyler..Anlatamayacaktır gerçekten..Çünkü anlatacak hiçbirşey yoktur zaten..Sadece kendinizi yargılamamanız için yapılan bir trajedyadır yaptığı..Başka hiçbirşey değil..O an o kadar yoğunlaşırsınız ki içinizde artık görmek istemediğinizi söylersiniz kendinize.Aslında o an en çok görmeyi istediğiniz andır..Onu yokettiğiniz oranda varediyosunuzdur aslında.Ne kadar fazla yok olsa o kadar fazla varoluyordur..Unutmaya çalıştıkça daha çok baglanırsınız daha çok yüceltirsiniz.Herzaman bu böyle olmuştur..İşte yaşamın ta kendisidir bu..